çocukluk yıllarımın, arkadaşlarımla hep bir arada, arada 1 metre mesafe olmadan ve maske takmadan, virüs kapma korkusu olmadan bir okul sırasında üç kişi oturarak geçmesinden dolayı şuan kendimi çok şanslı hissediyorum.
Hafta içi aktif çalışmama rağmen bulaşamayan korona virüsünün hafta sonunun gelmesi ile aZgın bir boğa edasıyla saldırmasına hazırlanmış gibi. Çekirdekle. Koltukta, yellenerek.
stresli, ders çalışsan stress, çalışmasan stress. Çalışmayınca, neden çalışmadım vakit kaybı oldu diye üzülüyorum, ders çalışsam zihnim öyle dolu öyle dolu ki, okuduğumdan bir şey anlamıyorum. ikilemdeyim yani.
Bugün şöyle bir söze denk geldim bana kendimi iyi hissettirdi. Bir yerde gölge varsa orada ışık da vardır. Bugün iyi tarafından bakıyorum. Oh sefam olsun.
