birbirine saygısı sıfır olan tek anladığı bilgisayarda oyun oynamak ve kızlar hakkındaki fantezilerini anlatmak olan, soyut düşünce veya onu da istemiyorum mantıklı fikir üretme konusunda kabız olan ve kızları sanki kendilerini yiyecek bir öcü olarak tanımlayıp iki çift laf etmekten bile aciz nesile karşı; bazı konulardaki fikirlerinden kesinlikle ödün vermeyen, çantayı kenara atıp topunu oynamış yorulunca gazozunu veya kolasını yudumlamış kız konusunu tabu haline getirmemiş, insanları modellememiş olduğu gibi kabul etmiş ve bunları tamamen içgüdüsel olarak yapmış bir nesil hem de kimsenin yönlendirmesi olmadan.
şimdi saçları dikip eline tesbih alıp dar paça pantolon altına converse kombinasyonunu yaşam tarzı belirlemiş bir halta yaramayan kendinden önceki neslin de psikolojisini bozan, öğrencileri çete hayatına iten mevzu lafını dillere dolayan kavgayı matah birşeymiş gibi gösteren dallamaları görünce içim acıyor cidden.
aralarında herhangi bir fark bulunmayan liselilerdir. dönem itibari ile herkes kendini bildiği için inanıyorum ki her dönem her türden insan vardı. sadece çoğunluk el değiştirdiği için 'hepsi böyle bunların' diye çıkışıyoruz. bu arada dünya daha ileri gidiyor ilimde bilimde... hayat kolaylaşıyor. ama her nasılsa eskiler hep daha iyi oluyor. peki nasıl oluyor ben anlamıyorum.
*okula makyajlı gidenler vs okula saçı açık bile gidemeyenler.
*kavgada birbirini bıçaklayanlar vs kavgada maksimum yumruk atanlar.
*okuldan sonrasını, haftasonlarını dershanede geçirenler vs lise mezunu olup iş bulabilenler.
*öğretmenine tekme tokat girişenler vs duyduğu saygı ve korkudan öğretmeniyle ders dışında bir konu hakkında konuşamayanlar.
