milyon(yar)'lar basıp otelde kalmaktan daha kârlı işler yapabileceğiniz, bugün bana harika ötesi bir gün yaşatmış yerdir. pazar günü olmasına rağmen inanılmaz derecede güzel ve temiz bir deniz keyfi yaşatmıştır. kumsalı güzel olmasına rağmen ağaç altında pikniğimsi deniz keyfi bir başka oluyor. katil bir denize sahip olmasına rağmen ipi* geçmedikçe size iyi davrandığını söyleyebilirim.
edit: bu entry'den 2 yıl sonra az daha ölüyordum sözlük. ama boğulma tehlikesi değil, hani ozomo boşolmo diyen kadın gibi bi durum yok. he bu arada yine de şile'yi seviyorum.
istanbulun sevimli sevimli ilçesi.yaz geldimi kendimi şileye atıyorum.kışın tabii ki sessiz ve sakin oluyor ama yazın havası suyuda bir başka oluyor.ama artık insanı yavaş yavaş değişiyor.özellikle cumartesi günleri maganda kaynıyor.
edit:imla
yazlığım olduğu için her yaz takılırım şilede.kışın sessiz sakin olan yer yazın doğal olarak dolup taşıyor.ilçenin doğal bir güzelliği var ve herkezde birbirini tanıyor.pazar günleri maalesef ayılarla dolup taşıyor.sahilde 15 konvoy gelip mangaldan,gece denize girmeye kadar her bir boku yapıyorlar.
edit:imla
tek ait olduğuma inandığım istanbul'un kutsanmış ilçesi. evet abartmıyorum, şile eşsiz manzarası, temiz havası, seçkin halkı ile kutsandığını ispat edercesine...
her zaman istanbulluyum demektense şileliyim demeyi yeğlemişimdir. burası ruhumun arındığı tek yer; rıhtımda içilen bir bardak çay, martılar ile paylaşılan bir simit, ve hiç tanımadığınız insanlar ile yapılan hoş sohbetin tadına doyum olmaz.
şile, halkı için bir ev gibidir, içindeki insanlar da akraba... burda kimse kimseye yabancı değil, o ana kadar sadece tanışma fırsatına erişmemiştir o kadar...
tek ihtiyacımız olan sadece , basit bir merhaba akabinde paylaşılacak çok ortak noktamız var mutlaka!
her yaz gidiyorum çünkü yazlığım var. yazın nasıl olduğunu belirtmeye gerek yok ama kışın daha bir başka oluyor. bomboş sokaklar, sadece yerlilerin * olduğu ilçe daha da şirin bir hal alıyor. yazın da güzel oluyor ama özellikle pazar günleri limanı ameleler basıyor.
şile sahillerinde boğulanlar kervanına beni de katan, yaşadığım travma sonucu bir bardak suya dahi özgüveni yitirmiş olarak bakmamı sağlayan ilginç bir istanbul ilçesi.
denizi genel olarak dalgalı, hafta sonları aşırı kalabalık, apaçhinin her modelinin bulunduğu bir ilçe, istanbula 38 dk mesafede, farklı koyları var, yeşili yürüyüş parkurları ile dolu, otelleri ve pansiyonları çapkınlara hizmet eder, merkezdeki pansiyonlarda sevişme maliyeti çok düşük, hafta içi yaşamak lazım burada, hafta sonu yaklaşmamak lazım, doğalgazda geldikten sonra kışında kalınabilir bir hal aldı, akçakese favori mekanım.
yıllar evvel bir elemana şileye gidecem dediğimde, verdiği şu garip cevap türk filmlerindeki tehlikeden kaçan adamların neden şiley'i tercih ettiklerini destekler nitelikteydi.
- bu hafta sonu şile'ye geçecem
- hıım bir yandanda kafasını sallayarak şile saklı yer, güzel yer...
herkese renkli günler
aslında istanbul'un sayılmaması gereken yer. uzak. eskiden dağlık taşlık bomboş bir yerdi ama şimdi çok güzel olmuş. hafta sonu için ideal kafa dinleme yeri.
her yaz tatilini orada geçirdiğim yerdir. siz denize balıklama dalıp yüzmeye başlarken ebeveynleriniz bir yandan ızgarayı yakar, yemek hazırlanınca da çok uzaklardan size abiniz, kardeşiniz, anneniz, babanız veya ablanız seslenir; emreeeee geel gel yemek hazır!!! diye. severim ya, uludağdan arkadaşlar da orada tatil yapıyorsa bir etkinlik düzenleyebiliriz gibime geliyor. ateş yakıp etrafında şarkı söyleyebiliriz mesela. evet evet yapmalıyız bunu!
Kaçamak yapmalık güzel bir yer ıstanbul için. Özellikle ömerli tarafı. Ayrıca tanıdığım en büyük ibne, piç, göt, lavuk, şerrafsiz, amina koduum ama canım arkadasimin memleketi. Sikem seni çocuk.
kuzeyde karadenize kıyısı olan; doğuda kandıra, güneydoğuda derince ve körfez, güneyde gebze ve pendik, güneybatıda çekmeköy ve batıda beykoz'la çevrili istanbul ilçesidir. sadece yazlıkçıların değil; bisikletçilerin, trekkingçilerin ve offroadçuların da gözdesidir.
tanım: seneye en az 2 bisiklet turu yapmayı planladığım ilçedir.
bir dönemin çocuklarının denize ilk girdiği yerdir.. aileler hiç üşenmez o dalgasından yüzülemeyen, kumsalı çöpten görünmeyen, dönemeçli yolundan insanın içi dışına çıkan Şile'ye haftasonu bir günlüğüne gider gelirdi.. denizden kum çektikleri için denizdeki çukurlar insanı içine çekerdi.. bir ara her tarafı zift olmuştu.. yinede istanbullu orta direk ailelerin deniz mekanıydı.. mal gibi yanılır, akşam eve zar zor gelinip acıdan uyunmazdı.. o yüzden bir nesilin bildiğiniz nefret ettiği yerdir..
