bazen kafiyeli, bazen kafiyesiz
bazen ölçülü bazen serbest
bazen lirik bazen didaktik
bazen sade bazen karmaşık
bazen anlaşılan bazen anlaşıldığı sanılan
ama muhakkak edebiyatın olmazsa olmazı
süsü, rengi ve kokusudur şiir
yazabilene de şair denir ki sanıldığında çok az vardır.
--spoiler--
şairin içinde bir gurbet vardır, devamlı... şiir gözetiminde biz hep o gurbete gideriz. şiir bir nevi ağarmadır, bir nevi beyazlaşma, yani gece karanlıksa bari geceliğimiz beyaz olsun deriz, isteriz. şiire ben böyle bir teselli gözüyle bakarım. şiir bir kelime yatırımıdır, bir anılar toplamıdır. bir dili mümkün olduğu kadar enine boyuna değerlendirme çabasıdır.
--spoiler--
bir sayfayı bir kelimeye sığdırabilme mesleğidir. sigortası bağkuru neyim yoktur. zaten bu mesleğin erbabları da sağlam kişiler değildir. şairlerin hayatlarını okuyunuz, görünüz...
öyle tuhaf bir şey ki bir anda içinizi boşaltan,dolduran;sözcüklerin içinizdeki az ama haz ikilemidir.duyguların içinizde coştuğu en uçtaki anın yüreğinizden sonraki durak olan dilinize yansımasıdır,kimi zaman da yanılması.dünyanın bir yerinde sizi size anlatan,sizin duygularınızı size daha iyi anlatan biri olduğunu bilmektir şiir.
şiir hayatını yaşamış ve bu dünyadan göçmüş,ancak soyleyecek sözü kalmış insanların kulaklarımıza fısıldadığı acı,tatlı,hüzün,aşk,sevda,efsane v.b. konulu sözlerdir.ilham denilen şey de budur aslında yaşanmış bişey vardır ve biz onu biliyoruzdur.yaşadıklarımızdan da etkilenince o insanları düşünürüz ve ilham geldi deriz halbuki gelen doğru kelimelerdir..
günümüzde herkesin yapmaya ve de yazmaya çalıştığı "şey".. herkes de ilham perisinin icazetini bekler yazabilmek için. aşık olduğu varlığı anlatır sadece. duygularını kullanır.. ama bilmezler ki, "şiir duygularla değil, sözcüklerle yazılır.." unuturlar ki gerçek şair, şiir yazmak istediği zaman değil, yazmak istemediği zaman yazabilendir. sonra da nolur? halkın yüzde 85'i şair çıkar..
edit: hey benim duygusal edebiyatçım! hey benim garib şiir sevdalım hey! "ama bilmezler ki şiir duygularla değil sözcüklerle yazılır." he mi? vay ben senin allahına gurban be! ***
Şiir öncelikle bir rahatlama biçimidir. Bir kaçış; kurallardan ve kesinliklerden, sahte insanlardan, dizüstü ve karton sevdalardan, çıkarcı birlikteliklerden, topu topu iki kişi bile olsa kalabalıklardan. Şiir insanın kendini anlamasını sağlayan bir öğretici. Yazdıkça öğrenilir. Şiir, beyni yazı diline çevirmektir, bir genel itiraflar paketidir, insanın, istediğinde, karşılık beklemeden bir şeyler verebileceğinin ispatıdır da aslında, hayata zırhtır, zamana sancılarına tedavi, alternatif bir koleksiyon biçimidir, birikmiş kelimeler barındıran; bağlaçtır, intihardır...