bir süre yazmayınca delirecek gibi hissedersin. yazarsın, sonu gelmez, bir şey olur kağıt kalem, telefon, bilgisayar, sakız kağıdının arkası, peçete. elinde ne varsa hemen dökersin içini. kimi zaman kafiyeli, kimi zaman saçma sapan cümlelerle. ama sonra iyi gelmemeye başlar. daha çok aşağı çekiyormuş gibi hissedersin. bırakırsın. sonunda artık ne iyi ne de kötü hissediyorsundur. eksiksindir ama bu eksiklik sana biraz olsun iyi geliyordur. garip.
Mısralarında hep tekrarlar sevgilim
Anlam dünyan ne kadar da dar sevgilim
En güzel kafiyeleri bulsan da sevgilim
Sende bomboş bir akıl var sevgilim.
Şiir yazmak, ya da yazılanın şiir olduguna ikna olmak güçtür. Özellikle çok şiir okuyan biriyseniz çoğu zaman yazdıklarınızı aptalca bulursunuz, o kadar güzel örneklerin yanında yazdiklarinizin kalitesi sizi siir yazmaktan uzaklaştırabilir.
Unutmayın iyi şairler kalemi eline aldiktan sonra düşünenler değil,
kalemi eline almadan şiire baslayanlardir.
Bu size sairliginiz hakkında sanırım bir ip ucu verebilir.
öksüreceğini, kirleneceğini, ayağın takılıp düşeceğini, oraya ait olmadığını bildiğin, her yerin gri ve kat be kat toz olduğu bir mahsene baştan ayağa simsiyah kıyafetlerle girmektir.
