Boş insandır. Madem akıllısın iki kıta bir şeyler karala desen iki saat düşünür. Bir insan doluysa kelimeler içinden akar. Entel geçinen çomarları şıp diye deşifre eden iyi bir yöntemdir bu.
kırıp geçilmemesi gereken insanlardır herkes şiir sevmek zorunda değil ki. belki kendi şiirlerle değil de arabalarla veya makyaj yapmakla iyi hissediyor. bunları yargılamak bize düşmez ama ben de sevdiğimi inkâr etmeyeyim. bir arkadaşımın vasitasıyla henüz adım attığım bir alem ve çıkmaya hiç de niyetim yok!
şiir sevenlerin hissiz, hayattan zevk almayan insan olarak nitelendirdikleri insandır. mesela bu, futbol sevmeyen insanları ruhsuzlukla suçlamak kadar saçmadır.
Şiir sevip sevmediğimi bilmiyorum açıkçası. Mesela hic açıp bir şiir dinlemem veya bir şiir kitabi okumam ama kalemim cok kuvvetlidir sozcuklerim cok hisli ve süslü. Belkide insanın ruhunda vardır bu illa da siir sevmeye gerek yoktur .
Şiir sevmek değildir bir adama aşık olmak gibidir ya da bir kadına. Şiir sevilmez şiire aşık olunur. Nefes almak gibi bir durumdur şiirsiz geçen günün bi anlamı yoktur. Kitaplar şiirler ruhu besler dinlendirir kaçış kapısı gibidir herşeyden bir kaç dakikalığına kopmak zihni boşaltmaktır. Kısacası şiir okuyun bağımlı olmamak imkansızdır.
