Kendisi Hz.Ademe secde etmediği için cennetten kovulmuş ve kıyamete kadar insanlara musallat olma, onları yoldan çıkarmak için çalışma izni verilmiştir
bu melek 3 büyük dine göre kötülüğün sembolü yani kötü ya da haram bişey yaptığıızda toplumumuzda ''şeytana uydu'' gibi laflar edelir.
kısacası mesleği insanlara kötülük yaptırmak.
ama işte insan düşünen varlık, pat diye akla şu geliyor; şeytan cennetten kovulmasaydı:
1 kötülük olgusu olacak mıydı?
çünkü şeytan olmasydı kötülük diye bir kavram olmucaktı tahminmce.
2)kötülük olmucaksa sadece cennet olacaktı ve herkes oraya gidecekti.
bu kovuldu bizi de kötü yola sevk ediyor, yanına yancı arıyor.
not: ben bunları bir kaç alanında uzman kişilere sordum: ''kafana takılmasın böyle sorular dinden çıkarsın''... kimiside o kadar ''mantık arama'' gibisinden cevaplar verdi.
biri de mantığa gelir bir açıklama yapmadı.
Allah'a binlerce yıl ibadet etmiştir. Hz adem yaratıldığında şeytan kadar uzun süre Allah'a ibadet eden kimse yoktu. Kibirinin nedeni de bundan kaynaklanıyordu. Allah'ın koyduğu kuralları ilk kıyas eden de şeytandır. Hz adem'le kendini kıyas ederek bütün kıyas edenler gibi hataya düşmüştür. Bu yüzden kıyas şeytanın sünnetidir ve dinde kıyas olmaz.
Insanoglu mukemmel yaratilmamistir.
Asla ama asla insanlara vesvese vermez. Insanlar kendi kotuluklerini atacakları icindeki pislikleri yamayacaklari bir varlik gibi goruruler seytani. Ama asla oyle bir sey yapmaz. Insanlarin kendileri kötüdür. Yaradilislarindan beri hep boyledir.
ben, lucifer. günahkar melek, karanlıklar prensi, ışık getiren, cehennemin hükümdarı, sineklerin tanrısı, yalanların babası, baş dönek, insanoğlunun baştan çıkarıcısı, yaşlı yılan, bu dünyanın prensi, ayartıcı, ithamcı, işkenceci, küfürbaz ve şüphesiz, görünen ve görünmeyen evrendeki en iyi düzüşçü (şu haspa havva'ya sorun) her şeyi anlatmaya -oo-lala!- karar verdim.
Vesvese ile tesir eder. Sonra üzerinize orduları salar. Şeytanın Karargahı okyanuslar. Oradan iblis askerlerini insanlar üzerine salar ve fitne fesat yapar. Başarılı bir şekilde çalıştığı gerçek.
Aklını, kalın bir perde gibi yüreğinin üzerine örten; tüm zamanların en modern ve en rasyonalist bireyi.
Ateşle toprağı, yani iki maddeyi birbiriyle kıyaslayıp, cevheri kabuğa, özü forma, kutsalı profana, metafiziği fiziğe, mânâyı maddeye feda eden ilk materyalist ve dahi ilk şövenist.
Kronik kuşkuyu kendisine ad edinen kibirli illüzyoncu.
