herşeyin içinin boşaltıldığı, anlamsızlaştırıldığı modern zamanlarda * ramazan bayramı'nın modern adı. üniversite rektörü kenarları şekerle süslenmiş şeker bayramınız kutlu olsun mesajı atar;televizyonlar havadan düşen şekerlerle dolu tebrik animasyonları koyar reklam arasına. madalyonun öbür tarafına da bakarsak; halkımız da açlığı, fakirliği,yokluğu anlamanın;hissetmenin gerçekleşmesi istenen ayda en fazla gıda harcamasını yapar, kilo alır, insanlar ramazan sonrası diyet programı planlar;vakit namazından bihaber insanlar teravih ritüeline sadık bir şekilde devam eder. suçu kendimizde arayıp, özeleştiri yapmadan yaşamaya devam ettikçe böyle saçmalıkları eleştirme hakkımız da olmayacak. herkesin ramazan bayramı mübarek olsun.(engin ardıç da "Basın amigoları kızacaklar ama, bayramınız mübarek olsun! Vallahi billahi hükümete yağ çekmedim." demiş 11.10.2007 tarihli yazısında)
kimi annelerin eve gelen misafir icin ayri, zili calacak cocuklar icin ayri sekerler aldigi bayramdir. bak iste taktim yine kafayi, islam dininin temel felsefesine ters degil midir yahu bu yaygin davranis. islamin ozune butunuyle aykiri degil midir? hadi anne bunu akil edemedi, ezberci musluman diyelim ki; e evdeki ogul oglan soyleyince ne yapar acep bu anneler? dinlerler mi? biplerler mi? dusunurler mi? yoksa analarindan gorduklerini mi uygularlar? merak ediyorum gercekten. musluman degilim, musluman gecinen 21. yy insanina da anlam veremiyorum ama islam dini felsefesine kedinlikle ciddi bir saygim var.
- sabah uyanır uyanmaz yeni alınan kıyafetlerimi giyerdim
- annemin özene bözene hazırladığı kahvaltı sofrasına kurulur, üzerime birşey dökmemem konusunda uyarılırdım
- kahvaltı bittikten sonra evde kim varsa hepsinin elini büyük bir hevesle öper ( para veren el, öpülesi eldir ) ve o küçücük avucumu para verilmesi ümidiyle açardım
- alacaklarımı topladıktan sonra gözümü kapıya diker, komşularımızın bayramını kutlamak üzere annemden izin isterdim ( amaç tabiki bayram kutlamak değil, mal varlığımı genişletmekti )
- çabucak kapıdan çıkar, ilk önce apartmandaki komşulara sonrada mahalledekilere gitmek üzere plan yapardım
( allah'ım nooolluurr şeker vermesinler, hem şeker dişleri çürütür zararlı zararlı )
- tık tık tık
( kapı açılır )
* bayramın mübarek olsun şükufe hanım teyze
* seninde yavrum
* dur sana şeker getiriyim, sen şekeri seversin, adı üstünde şeker bayramı dimi yavrum
* teşekkür ederim şukufe hanım teyze ( uyuz nooolllccakkkkk )
- tekrar kapı çalınır, yine şeker... bu böyle uzaaaar giderdi
- büyük bir ümitle açtığım o minicik elim; paraya hasret, şekere doymuş bi şekilde kapanırdı
- yine evdeyim, ne varsa bizimkilerde var, dur ben bi kez daha öpiyim ellerini. yaşasııınnnn!!! canım annem benim, canııımmm canıııımmmmm , seni çok seviyoooruum! ( nede olsa en çok parayı o verdi, az bile bu övgü )
geride kaldı artık o günler, büyümüşüm... büyüdüm. önceden kolonyayı başımdan aşağı dökerdim, şimdi ise elime döküyorum, yok artık bayramların eski tadı ve aynı tadı aramakta anlamsız, nede olsa akan suda iki kez yıkanılmaz!!!
not: yazdıklarım yanıltmasın sizi 30-40 yaşında değil 21 yaşındayım..
... neeeeee 21 mi ? senden geçmiş kardeş, yazıya baksana. ruhun yaşlanmış yaawww
şeker bayramı şükür bayramının deforme olması sonucu ortaya çıkmış bir tanımdır. önceden "ramazanı kazasız belasız atlattık" anlamında şükür bayramı denirmiş ramazan bayramına. farsça'da şeker ve şükür aynı yazılır ama farklı okunur. şükür bayramı'nda tatlı ve şekerli şeyler ikram edilmesinden dolayı da şeker bayramı olarak kullanılmaya başlanmış osmanlı dönemlerinin birinde. ondan beri de ha şeker bayramı ha meker bayramı.
