Eğer bütün gün dışarıdaysan telefonsuz dolaşmak demektir. E tabi bir de şarja kavuşup bütün gün yana yakına seni arayanları görme vakti vardır; fakat o an hüsranla sonuçlanırsa bir büyük rakı açılası andır.
kötü bir durumdur ve bununla birlikte aklıma hemen şey geldi bi' film vardı ya tarık akan, halit akçatepe ve hababam sınıfındaki az kabarık saçlı bi oğlanın oynadığı film. ah nerede ah nerede evet. adam çocuklarını okuyor iş sahibi olacak sanıyordu da karıya kıza, kumara, siyasete bulaşıyorlardı. aha işte aynı şey. sen telefonu şarja kouyorsun ama olmuyor. sabah kalkıyor şarjı bitmiş. insanın hayatı da böyle bitiyor be. sen telefon olmuşun hayat kullanıcın. oynaya oynaya tüketiyor seni.
Uyku sersemliği ile en son alarm kurup uyuyup, uyandığında ise işe geç kaldığını ve sebebinin de şarj aletinin takılı olduğu üçlü prizin fişini takmadığını farkettiğin an dünya birkaç dakikalığına duruyor.
Edit: patron olsanda değişmiyor bu durum.
Bazı insanlar bizi telefon sanıyor öyleyse; çünkü yaptıkları küçük şeyleri kafamıza kakmaya uğraşıyorlar. Ne yani: O telefonun şarj soketi ya da bataryası bozuk olup şarj almıyor, biz senin bu yavşaklıklarınla nasıl şarj olalım? insan da cep telefonu gibi. Dolup boşalıy... Hayda! Ben yanlış başlığa geldim galiba. Kusura bakma sözlük! Çok doluyum. Afedersin!
işte biz o gün tükeneceğiz. Ben de bu olay elektrikli motorumda olmasından korkuyorum. işe gideceğim şarja takıyorum ama hasbelkader şarj soketi yerinden çıkıyor. Şener şen gibi çöllere düşerdim herhalde.
