hakkında bu kadar entry girilince nobel edebiyat ödülü aldığını sandığım sözde yazar. oysa noeli kutladığımız şu en güzel günlerde özde hapis cezası alarak onurunu incitmişler zaar...
hiçbir şeyden çekmedi dilinden çektiği kadar...
(bkz: yazık oldu süleyman efendiye)
ne demişler çekirge bir sıçrar, iki sıçrar sonra sıçar... götüne güvenmiyorsan büyük çıkartmaya çalışmayacaksın, yırtılır.
yazdıkları ile birilerinin kuyruğuna basıyor o birileri azılı bir terörist kadar tehlikeli olduğu halde ortalıkta dolaşıyor bu adam da ceza alıyor.adeletini seveyim.
birileri şamil tayyar'ın yazdıklarını yaptığı halde ceza almazken o sadece yazdığı için ceza alıyor, böyle bir adalet dünyada başka hiçbir ülkede yoktur heralde.
devlet içindeki fethullahçı çetenin ateşe sürdüğü zavallı görevli. misyon adamı. orduya yağdırdığı hakaretler karşısında çok güvendiği fetosu kendini koruyacak sandı. acınacak durumda. sıkıştıkça daha da vıyaklama eğiliminde.
demokrasiyi ve adaleti hatırlamış hakim karşısına çıkınca. memlekette adalet yokmuş, demokrasi yara almış. heryerekon herkese el atıp hapse tıkınca adalet var, beyefendi yakalanınca adalet yok. vay anasını sayın seyirciler. bu ne yanar döner, kıvrak omurgasız bir şahsiyettir?
maalesef şamilim, misyonun buraya kadar. harcandın canım harcandın. hadi geçmiş olsun şamilim tayyarım.
melih aşık'a yazdığı yazı dünya basın tarihine girmeye adaydır. hatta nobel gazetecilik ödülünü alsa yeridir. bu yazıyı okuduktan sonra melih aşık ne yapar? bunu hiç düşündün mü?
bugünki yazısında isyan bayrağını çekmiş yazar. inceldiği yerden kopsun diyor başlığında. akape geleneğini var eden mağduriyet ve mazuriyet politikasını iyiden iyiye içselleştirmiş olacak ki, kaleminin en çok ses getirdiği, bu güçden cesaret alarak önüne geleni ergenokoncu terörist diye yaftalayarak hedef gösterdiği bir devirde bile mağdur rolüne soyunabilmiştir kendisi. her zaman dedik, hak, adalet birgün herkese lazım olur. bu gerçeği görmeksizin elinizdeki ilmeği karşınızdakinin boynuna geçirmede yarışa tutuşursanız, ne adalet arama hakkınız olur, ne de hakkınızı aradığınızda yanınızda destekçi bulursunuz.
yazdığı hiçbir yazı dikkatimi çekmedi, son iki kitabını da okumadım(ergenekon operasyonu, kıt' a dur); bir iktidar yanlısı olarak şunu rahatlıkla söyleyebilirim, yandaşlık kontenjanından söz sahibi olan yazar. ve ne acıdır ki bu statüsünü itici bir üslupla kullanıyor.
öncesinde de köşesinden ahmet hakan' a "dalaksız" diye seslendi... nedir bu kibir, siz kimin kalemisiniz, toplumun hangi kesimine hitap ediyorsunuz ya hu!
gazetecilik hatasını mehmet bekaroğlu ile uğraşarak yapmış zavallı. gerek entelektüel birikimi gerek laf söyleme yeteneği, benle bile bu tür tartışmaya müsait değilken mehmet bekaroğlu hoca onu havada karada öper.
hem yandaş, hem küfürbaz hayko. AKP yandaşları medyadaki konumlarını sağlamlaştırdıkça şimdi de sağa sola küfretmeye başladılar. "Ergenekon operasyoncusu" Şamil Tayyar bir haftadır köşesinden "sen kimsin lan", "dalaksız" diye bağırıyor. Yazısında "hiç kimsenin küfür özgürlüğü yoktur" diyerek bu hakkı yalnızca kendisine mahsus saydığı anlaşılan Şamil Tayyar yaptıklarını "Son yazımdaki başlığın çok ağır olduğunu biliyorum, şimdi düşünüyorum az bile" diyerek savunuyor. bu adamın!, bu tavrı bana ilkokulda mendil kapmaca oynarken, boyu ya da yaşı küçük olduğu için oyundan dışlanan ve ortaya geçip "beni dinleyin lan", "bana bakın lan" gibisinden vızıldayan el kadar bebeleri anımsatıyor.
kraldan da kralcı olmayı çok güzel beceren kişidir. bazen bu huyu yüzünden akp'lilerin bile tepkisini çeker. ve belki de medya aleminde görebileceğiniz en militan akp yalakası kişidir şamil teyyare. gazeteciliği de beş para etmez. ossur ossur ipe diz tadında gazetecilik ödülüne her sene aday gösterilmelidir. neyse, bir halk ozanı şamil tayyar için şu dizleri yazmış:
muhterisin portresi hırsına mahkumdan olur mu kamil?
aklı fikri onun riyaya hamil.
doğruluk beklemek beyhude ondan, kaypaklık harisin ruhuna şamil.
kuş beyni yüzünden sanılır tayyar,
oysa ki muhteris, ahlaken seyyar,
doğruluk beklemek beyhude ondan çarkı gevşek saat tutmaz ki ayar.
tanıdığımız birçok gazetecinin sınıf arkadaşı. hatta onlarla berbaer çalışmış kişi. onlarla arasında bu kadar fark nasıl olmuş acaba? bir zamanlar onların altında çalışırken şimdi ergenekon senaryosunun yazarı olması, trt'de dizi senaryosu yazması ile ilgili olabilir mi? yoksa aldığı işin hakkını mı veriyor? etö ile başlayan birşey yazacak birilerinin başını yakacak diye korkuyorum.
ki bir zamanlar ders aldığı hocasının ağzından birebir duyduğum cümle ile "nasıl gazeteci oldu hala şaşıyorum"
eski ülkücü şimdiki demokrat (!) bir insancık daha.
herkes değişebilir, bu konuda bir sorun yok ama susurluk olayında tansu çiller'i destekleyen zihniyet nasıl oluyorda akp süreci ile birlikte demokrasi havariliğine soyunuyor?
