Hayır, eğer ergenlik ayağına bir iki yıl sonra unutanlardan değilse zaten o acı onu adam eder geri kalan hayatında o sevdiği kişiyi unutsa dahi her kişiye sevdiği kişi muamelesini yapar, yeni birisi hayatına girse yine onunla konuşuyor gibi hisseder, ve tanıştığı kişi isterse mükemmel olsun, kişi eğer gerçekten yanıp bitmişse eski kişi için, bu yenilerde onu görmedikçe mutlaka bırakır, ve gittikçe kabuğuna çekilir en son öldüğünde kendi halinde geldi geçti denir ama bilinmez ki o kişinin kendini öylesine mahcup görenleri ikiye katlayabilecek kadar acılarla umutlarla ve daha nice yazamadıklarımla dolu öldüğünü. Bir seçenek daha var kişi önce aşık olur yanip biter daha sonra her şeye küser kimseyle konuşmaz bile o anlamda, mutlu hayat dolu da gözükebilir ama o bir büyük rakıya bakar..
Bence şair acıyı hissedebilendir. Sadece kendi acısına yazsa birer ikişer şiir yazıp bitirir olayı. Asıl şair herşeyi hissedebilir, herşeye yazabilir. Farkındalık şairliği getirir.
