aydınlanmanın doğudan başladığını anlatan metafor.
"insan"ı ve "insan olmanın incelikleri"ni dert edinen doğu felsefesini anlatır. felsefenin, inisiyasyonun çıkış yeri doğudur. kanaat, kişisel gelişim ve nefs terbiyesi ile "bozmuş" oldukları için tüketim toplumu olamayışları, maddeci batı dünyası tarafından geri kalmışlık olarak değerlendirilir.
diyalektik açıdan incelendiğinde bu metafor, tersiyle de kendini gerçekleşticek gibi görünüyor. doğudan yükselen ışık, batıdan kaybolacak. insandan önemli hale gelen "sistem", materyalizm ve insanı terkedilmiş kılan "bireyselcilik"le, batı 100 yıl gibi kısa bir sürede dünyanın her anlamda .mına koyabilmeyi başardı.
sezen aksu'nun belli bir müzik anlayışını sergilediği * son albümüdür. gerçi sezen aksu'nun her daim ayrı bir yeri vardır ama sonraki albümleri 'ışık doğudan yükselir'in tadını vermemektedir.
sezen aksu'nun kesinlikle müzikal bakımdan zirve noktası olan albüm...
albüm, zamanında doğu denince aklına pkk gelen bazı insanlar tarafından bölücülük propagandası olarak adlandırılmıştı, oysa ki albüm türkiye'nin dört bir tarafını öyle güzel yansıtmaktadır ki adeta birleştirici gibi bir albüm çıkmıştır karşımıza...
albümle aynı adı taşıyan intro ise, kesinlikle onno tunç'un müzikal zekasının doruk noktasıdır... hayatımda ilk defa bir enstrümantal eseri dinlerken* tüylerimin diken diken olduğunu hatırlarım...
albümdeki tek pürüz ise, sezen aksu'nun sesini kaybetmeye başladığının belli olmasıdır.
moonlight sonata adlı moderatörün mardin iline yapılacak olan kitap yardımını tüm uludağ sözlük yazarlarına duyurmak amacıyla yazdığı yazının giriş cümlesidir.
eski türk devletlerinde yer yer uygulanmış olan ülkeyi doğu ve batı olarak 2ye ayırmaya ve iki hükümdardan asıl olanın doğuyu yönetmesine sebep olmuş olan ikili sistemin dayanak noktasıdır.
anlayışa göre güneş doğudan doğarsa, güç de doğudan gelir.
asıl hükümdar doğuda, kardeşi ise batıdadır.