Davranamiyorum. Artik komik gelmiyor hicbir sey. Insanlar espri yapiyorlar ve gulmek istiyorum, gulemiyorum. Sahte bir tebessum atmaya calisiyorum, olmuyor ve anlasiliyor. Insanlar beni mal saniyorlar gülemedigim icin bu aptal esprilere, katilamadigim icin boş muhabbetlere. Katilamiyorum cünkü yaraliyim, acim var. Atamiyorum icimden, cikamiyorum icinden bu durumun.
insanların kendisini dinlemediğini ya da ciddiye almadığını fark etmiş, bu yüzden de köşesine çekilmek yerine rengarenk maskeler takarak yepyeni oyunlar sergilemeye başlamış, hayata tutunmak isteyen insandır. nefret ve üzüntüden uzaklaşmak, yeni kalpler kazanmak ister.
bu insan, bırakın düşmanlarının, sevgililerinin bile kendisinin mutsuzluğundan mutlu olduğunu görmüştür. kendisi için üzülenlere mutlu olacak kadar egosu yüksek insanlar, onu üzgün olduğu zamanlarda bile mutluymuş gibi davranıp ego manyaklarının eline koz vermemeye mecbur etmiştir.
beyni sanki karınca yuvasıdır. anlatıp rahatlamak, paylaşıp azaltmak ister içindeki her şeyi tek tek ama bütün bu kendi düşüncelerini bile kendine yakıştıramama düşüncesi ona hep engel olur. ve yavaş yavaş içine kapanmaya başladığını kendisi de farkeder. bu içine kapanma durumu zamanla öyle bir seviyeye gelir ki, yıllardır yanında olan kardeşim dediği, en güvendiği insanlara bile kendini anlatamaz olur. "gururluyum" maskesini takar ve her şeyi olmak istediği insanın gözünden değerlendirmeye çabalamaya devam eder. kendiyle olan mücadele durumu, ona dayanılmaz bir yük gibi gelse de bazen, kendisi hakkında ne düşünüldüğü? sorusunun cevabı biraz olsun onu rahatlatır. ya da kandırır.
sonunda gider 3 bira alır. ve her şeyini döker.
edit:imla.
dostu mutsuz etmemek düşmanı da sevindirmemek için kendini olduğu gibi ortaya koyamayan insandır. ha bir de gurur. 'beni böyle şeyler üzemez.' mantığı.
maskeleri vardır, maskeleri olmak zorunda olmuştur ama, kızmamalıyız.
bu hayat onu o kadar acıtmış, o kadar yıkmıştır ki, artık kimseye acısını göstermek istemez.
gece boyu ağlamıştır belki, sorana çok uyudum gözlerim o yüzden şiş der belki.
bu kişinin hayatında belkiler o kadar çok yer etmiştir ki keşkelerle birleşerek, artık acısını kimse anlamaz, kimse de bilsin istemez zaten, her şeyi tek başına yaşar. mutlulukta kendine, hüzünde. belki alakasız ama aklıma gelen tek isim mahsun süpertitiz oldu. düşündüm ve de içim acıdı...
farkedilen insandır,maske takacak kadar hasta değildir ruhu,ama adım adım ilerlemektedir yaraları.bazısı vardır ki ölene dek neler yaşadığı dışarıdan farkedilmez hiç.o kadar iyi oynar ,aynalara dahi.
