Sac uzatip yirtik kot giyip "abi vize" diye gezinmeyin hemen. Daha gecen sene ogretmenim bu soruyu cozemedim diyodunuz. Metamorfozu yavas yavas yasayin. Is hayati icin not ortalamasi bi boka yaramaz, bosuna kasmayin. Cevre yapmak daha onemli. Akademik kariyer dusunuyorsaniz, ki sosyal bilimci iseniz dusunmelisiniz, not ortalamasi en onemli sey, cunku baska gosterecek bir sey yok.
Sikko bir okul kazandiysaniz bos yere okumayin, 4 sene sikko okulun sikko hocalarinin verdigi odev sinav vs ile ugrasacaginiza 1 sene daha calisip iyi bir yer kazanin.
batak oynamayı öğrenin yoksa bütün pis işleri siz yaparsınız, boş zamanınız bol olacak evde film, dizi izleyin, sosyal aktivitelerde, sosyal sorumluluk projelerinde yer alın.
ilk sene ortalama dahil hiçbir şeyi kasmayın, kendinizi de.
ilk başta üniversite içinde kaybolup ağlayabilirsiniz ama hepsi size güzel bir hatıra olarak kalacak.(kendimden biliyorum)
ayırca en önemlisi de vize haftası ders çalışmaya başlayın ondan önce dilediğiniz gibi gezip eğlenin vize haftasında yeterince çalışırsanız derslerden kalmazsınız çünkü hocaların birçoğu çıkmış soruları soruyor sınavda. kasmayın kendinizi.
Para biriktirin gençler. Çok ihtiyacınız olacak. Ayrıca kendinizi geliştirmeyi unutmayın. Arkadaşlar edinin, çok eğlenin evet ama unutmayın iş arayan eleman değil aranan eleman olun mezun olunca.
entelektüel kapasitenizi olabildiğince geliştirin. bunun için daha iyi bir fırsat olmayacak büyük ihtimalle ve bunun meyvelerini de öyle bir alacaksınız ki sorma gitsin...
hem derslerinizin iyi olması için, hem de sosyalleşebilmeniz için aşağıdakileri mutlaka uygulayın:
1- mutlaka derslere girin. (hem derslerinize faydası olacak hem de en iyi sosyalleşme alanıdır dersler)
2- kütüphane vazgeçilmeziniz olsun, haftada en az 3-4 gün kütaphaneye uğrayın.
3- asgari 3 tane topluluğa üye olun.
4- mutlaka ama mutlaka ders dışı kitap okuyun. (örneğin klasikleri ve kült kitapları bitirmek için muazzam vaktiniz olacak, alamıyorsanız kütüphaneden yararlanın, çoğu üniversitede istediğiniz kitabı bulabilirsiniz. kitap okumanın size katacağı şeyleri bir bilseniz elinizden kitabı düşürmezsiniz.)
5- bol bol gezin, okulun düzenlediği geziler, arkadaşlarınızla takılmalar vs.
bazı sayısal bölümler hariç üniversite hım hım ezber yapılacak yer değildir. araştırma, gözlemleme ve düşünme becerisi kazandırmalıdır insana. yukarıda yazdıklarım da bunları yapabilmenizi sağlayacak şeylerdir.
not: hangi kitabı okuyacağına karar vermek de büyük bir sorundur. zira ne kadar bol vaktiniz olursa olsun, zaman kısıtlı. bu konuda da mutlaka seçici olun.
erkekler kizlarin pesine cok fazla takilmayin. dersler daha onemli. kizlar sizde 2 gun tanidiginiz erkekler icin onsuz yapamam moduna girmeyin. ders calisin ders. sonra yaz okullarinda surunursunuz benim gibi.
Kazandığın bölümün mezunlarının (kaliteli) iş bulma oranlarını tekrar gözden geçir (keza bunu tercih yaparken yapman gerekirdi) eğer vardığın sonuç "neyse ya bitirince bakarız, illa ki yaparız birşeyler " ise yapma evladım. Yapma canım benim. Ya adam akıllı tekrar hazırlan, (Kayıp olarak görme 3. Sınıfta sınava tekrar hazırlanandan tut mezun olduktan sonra ikinci universite okuyanlarını biliyorum) ya da ben bundan iyisini hayatta alamam diyorsan, iş hayatına bir yerlerden giriş yap. Herkes üniversite mezunu olacak diye bir şart yok. Ülkece buna çılgınlar gibi inandığımız için şu an kocaman bir üniversiteli işsiz ordumuz var.
He bir de, atlanmaması gereken şey : bir bölüm vardır, ahım şahım iş imkanları yoktur ama ilgi alanının dibidir, boş kaldığında bile o alanla ilgili bir şeyler okumaktan/araştırmaktan zevk alıyorsundur, hiç düşünme sonuna kadar oku derim. Ama bu ihtimali biraz zayıf tutuyorum çünkü bu sistemde bir lise öğrencisinin kendini bu denli iyi tanıması, hangi mesleğe ilgi duyabileceğini bile bilmesi zor.
Hayat zor kardeşlerim. Şansınız bol olsun.
1 2 sene tadını çıkarın. sonra iş bulma stresi okulun uzamaması için yaşanılan stres çekilmez oluyor ki okuduğunuz bölümün iş imkanları sınırlıysa o daha vahim.
birkaç gün önce bu yazımı üniversiteyi kazanan kıza verilecek tavsiyeler bölümünde yazdım; şimdi aynı yazıyı burada paylaşmak istiyorum, özellikle üniversiteyi henüz kazanmış ya da öğrenimi devam eden kız kardeşlerimi birkaç konuda uyarmak/bilgilendirmek içindir bu yazım...
* madem moderatör zall'ın sözünü ettiği gibi bizler yazarlar olarak insanların hayatlarına yön verebiliyoruz....daha önce yazılmış entryler den farklı bir tavsiye vereceğim ve inşallah rabb'im üniversiteyi kazanan genç kızlardan birkaçının bir şekilde burayı okumasını nasip eder ve ben de vesile olmuş olurum.
üniversiteyi yeni kazanan genç kızlarımızın birçoğu 17-18-19 yaşlarındadır muhtemelen...tabi daha geç kazananlar da vardır; onlar da üzülmesinler, inanın her şey olacağına varıyor.
* 25 yaşına girmesine ramak kalan ve 3 yılını endüstri meslek lisesinde çalışan ve şimdi de bir Anadolu lisesinde görev yapmaya başlayacak bir öğretmen ve ablanız olarak veriyorum bu tavsiyeyi...
siz üniversiteye başlayacaksınız ve artık sosyal medyanın etkisiyle gerek internetten gerekse gerçek yaşamdan birileriyle tanışacaksınız. ve ne yazık ki bunların içinde 25-26 yaşını geçmiş beyefendiler (!) de yer alacak. artık sosyal medyanın etkisiyle bu çok daha kolay oluyor zaten.
bu beyefendiler (!) bir anda bazılarınızın etrafına üşüşmeye başlayacak ve sizinle sevgili olmaya çalışacak. sanmayın ki bu adamlar sizi sevdiklerinden etrafınızda...hayır, sizi zerre kadar sevmiyorlar. onların sevdikleri o lanet olası nefisleri...bir türlü köreltemedikleri o lanet nefisleri. o adamlar (!) şu şekilde düşünüyorlar :
"bu kız 4-5 yıl her neyse okul okuyacak, o süre zarfında benden evlilik vs. talep etmeyecek, ailesiyle de tanışmayacağım, okulu da bittikten sonra 1 yıl iş güç, sınav derken öyle de geçiririm biraz vakit, nefsimi tatmin etmiş olurum"
inanın, düşünce bu...senden yaşça büyük olan işi gücü olan adam inan seni sevdiğinden yanında değil...sen sadece gençsin diye sadece vakit geçirmek için ve nefsini tatmin etmek için yanında...kendi yaşına yakın eğitimini tamamlamış işi gücü olan bir kızla takılmıyor mesela; çünkü o kız ondan evlilik talep eder ve nefsini tatmin edemez diye...
öğrenciyken ben de göremiyordum bu durumu...hakikaten gözüm kapalıydı. arkadaşlarım vardı o yaştaki adamlarla takılan ve inanın hiçbiri ev-len-me-di; okul bitince kızı da bıraktılar artık kız ondan evlilik ister diye...
şimdi bir öğretmen gözüyle bakıyorum, endüstri meslek lisesinin kapısının önü 25+ adam(!)larla dolu ya...kızlara nasıl yanaşırız diye...kene gibiler mübarek. ve ben gerek kız öğrencilerimi gerekse velilerimi devamlı uyarıyorum, ömrümün 3 yılını kızlarımız heba olmasın, duyguları sömürülmesin diye uğraşarak geçirdim ben...üniversiteye geçtiğinizde de sömürtmeyin duygularınızı, kullandırmayın kendinizi, gençliğinizi en güzel günlerinizi böyle adam(!)ların nefislerini tatmin ederek geçirmeyin.
gidin dersinizi çalışın. kendi yaşınızda olan sizin gençliğiniz için sizinle birlikte olmayan öğrenci olan ve gerçekten beyefendileri bulun. inanın, öyleleri daha çok. gidip kendinizden 7-8 yaş büyük ya da daha da büyük olan sözüm ona adam(!)larla takılmayın. yazık günah...yapmayın sakın. asla...
diplomayi rulo yapip ustune oturmak istemiyorsaniz bosuna gitmeyin. zira universite diplomasina sahip olup gerçekten bi seyler bilen insan sayisi cok azdir.
