1950 de türkiye asıl nato ya üye olunca pause konumuna geçmiştir, nato olmasaydı ne emperyalizmin uşakları barınabilirdi ülkede, ne iç işlerimize karışılabilirdi, ne de bunca gereksiz savaşa girmek zorunda bırakılarak komşularımızla ve diğer bazı ülkelerle aramız bozulurdu. Birinin bir an önce bizi natodan kurtarıp bizim play düğmemize basması lazımdır.
laiklik bilimi destekler.
lakin bunların laikliği postalı , ayrışmayı , nefreti , anarşiyi , oligarşiyi kısacası ne kadar pislik varsa onları destekler. gerçek sol un tam aksine...
laiklik amaç değil araçtır bunlar için. iktidara gelmek , kafaları kesmek için kışkırtma amacıdır.
60 senedir üniversitelerde kavga çıkaranlar bunlardır. pkk yı yalar bölücüleri yalar ,israili yalar yalar da yalar. 60 senedir de kafaları kırılır. az kaldılar ya la.
eskiden tüm şehirleri yakıp yıkarlardı. şimdi 2 tane kampüste höt diyince ağlayıp kaçıyorlar garipler.
eh , insanlar ileriye giderken bunlarsa 1950 de pause a basmışlar. tükenmeleri doğal yani.
laiklik olmayan herhangi bir yerde bilim tartışılamaz maalesef. bilimde her ne kadar ilerlemeci olsa da,hangi dalı olursa olsun,özellikle sosyal bilimler açısından, kendi içinde tabuları vardır. örneğin tabulardan bağımsız olarak olaylara bakabilmek bilimin en temel tabusudur. dolayısıyla herhangi bir kuruma bağlı olmamak bilim için gerekendir. dolayısyla tarışmak doğrudur,en azından bilimin ilk temel taşının nasıl olması gerektiği tartışılmaktadır.
edit: tabi birileri çıkıp avrupa da laiklik yok derse ki, umarım demez, seküler yapının ne olduğunun,laikliğinin önünü açan bir kurum olduğunun önemle hatırlarılması.
gençlerin bilim ile ilgili fikir, buluş vs. üretip toplumun bilinçli çağdaş bir toplum haline gelmesini istemeyenler tarafından gündemi meşgul etmesi için ortaya atılmış bir tartışmadır.*
yobazlık seçilirse ortada bilim kalmayacaktır. laikliğin galip gelmesi lazımdır bilimin ilerleyebilmesi için. bu savaş sürdüğü sürece* geri kalınacaktır.
iyimser bir tablodur. zira üniversitelerde ne ilimi bilimi, ne laik yobaz kapışmasından bahsediyorsunuz? üniversiteliler domuz gibi içip çatır çatır sevişmekten fazlasını yapmıyor. laik yobaz kapışmaları bile yok.
yapılanın yanlış olduğunu bile bile devam edilen eylemdir. üniversitelerde her seferinde bilimin önemine değinen konferansların artması ve bunun sonucunda özellikle de gençlerin bilinçlenmesiyle son bulması temenni edilen durumdur.
biraz da eğitim sisteminin suçudur. bilim tartışacak, uygulamalar, araştırmalar yapılacak olanaklar çok az ve kısıtlı.
eğitime ayrılan bütçenin zaten %70'i personal giderlerine harcanıyor. arkasını devete dayamış, kendini geliştirmeyen, yan gelip yatan profesörler, öğretim görevlileri var. kafasına göre sınav kağıdını değerlendirmeden sınav notu veren hocalar var. proje yapma, araştırma, araştırdığını kendi cümlelerinle projeye aktarma gibi öğrencinin merakını ve araştırma isteğini geliştirecek uygulamalar yok. üniversite öğrencilerinin bile kendi cümleleri ile okuduğunu aktarma yetisi çok düşük.
bir çok öğrenci proje nasıl yazılır, kaynak gösterimi nasıl olur bilmiyor, internetten direk kopyala yapıştır yapıp, proje hazırladıklarını zannediyolar. sistem tamamen, kandırmaya, kopyaya, ezbere yatkın, araştırma ve merak yetileri olmayan öğrenciler yatatıyor ve bu da insanların kafalarını boş şeylerle doldurmayı sağlıyor. inanılmaz derecede ciddiyetsiz bir eğitim sistemi var.
eğitim okadar kalitesiz ki yaptığın projeyi titizlikle inceleyecek hocalar bile yok çünkü öğretim görevlisi sayısı yetersiz. isveç'te tek bir virgül, cümle, kaynak gösterimi hatanızı bile işaretleyip, uyarıyorlar, mükemmelliyetçi öğrenciler yetiştirmeye çalışıyor, araştırdığın herşeyi kendi cümlelerinle yazmalısın ve yazdığın her bilgiye kaynak kurallarına göre kaynak gösterimi yamak zorundasın. internetten ya da herhangi bir kitaptan direk alıp kendi cümlelerinmiş gibi yazdığın bir araştırma, okuldan atılmana bile sebep olabiliyor. işte eğitimin ciddiyetsizliğine bu ufacık bir örnekti. öğrencilerin bir suçu yok, sistem böyle şekillenmemizi istiyor.
bizlerin ise gözleri kürt sorunu, türban, sağcı, solcu, namaz, bekaret, magazin, aptal diziler tarafından kör ediliyor.
avrupada öğrenci başına düşen devletin yaptığı eğitim harcamalarının türkiye'ye oranla altı, sekiz, on, oniki kat daha fazla olduğunun farkına varmamamızı sağlıyorlar. bir açıp okuyun devlet neye nekadar bütçe ayırmış, bu bütçe nekadar gerekli, ve neler yapılmış bu bütçeyle, hangi yatırımlar, yüzde kaçı cebe indirilmiş.
