Hayatın hengameli, kargaşa, kaygı ve sorumluluklarla donanmış sürecinden önceki en son moladır.
Artık yetişkinsiniz ama henüz sorumluluklarınız asgari düzeyde.
Para bekleyen yok, kariyer derdiniz henüz başlamamış, patronmuş, şefmiş, müdürmüş gibi dertler yok.
Mesai saati, mesai çıkışı, toplantı, sunum..vs yok...
Arkadaşlık var, dostluk var, sevdicek var, sanat var, hobi var...
Keşke o günlere dönebilsem, zaman makinası ne zaman icat edilecek acep?!
Yasarken genelde hayatınızın en bok yılları gibi gelen ama bitince hayatınızın en güzel yılları olduğunu anlayacağınız yıllardır . Elinizdeyken kıymetini bilin , vize final but , boş muhabbet , dedikodu vs ötesini görün yaşayın lan yaşayın, iş hayatına bir girdiniz mi keşkeleriniz birikecek eşek kadar! Vaktiniz varken yaşayın
güzel zamanlardır.
ama gün gelecek sözlükte yazdığımız zamanları da özleyeceğiz. eskilerde bakın. hepsi evlendi gitti. bir çoğu vefat etti.
o yüzden şu anın tadını çıkarmak gerek.
geçip giden güzel zamanlardır, insan geri dönmek istiyor bazen. özellikle eski resimlere baktıkça. yurt odasındaki pijamalı fotolar, evde makarna yerken ki fotolar, dışarda arkadaşlarınla takıldığın fotolar falan.
2011-2016 arasındaki yıllarım üniversite okuyarak geçti..
Öylesine güzel zamanlardı ki aradan 3 sene geçmesine rağmen hala özlüyorum. Ya az para ile mutluyduk be, öyle aman aman bir sorumluluk yoktu bişi yoktu... Ayda 1500 tl ile krallar gibi geçiniyor, eğleniyorduk...
Şimdi işe güce başladık, o proje senin bu proje benim koştur dur... Her sabah erken kalk işe git, akşam yorgun bir şekilde eve gel... Galiba böyle giderse ben ikinci üniversiteye başlayacağım...
Bir an önce mezun olayım derken çok hızlı geçen yıllar... Ne bok vardıysa sanki, kalsaymış birkaç sene ne olurmuş yani. Kampüsün çimlerinde 3-5 defa daha yuvarlanırdım, fazladan birkaç partiye daha katılırdım. Mezun olunca hayat daha eğlenceli olacak sanmıştım.
geçen sene mezun oldum, haftaya yeni dönem başlıyacak işte o zaman mezun olduğuma inanacağım. iyisiyle kötüsüyle antalya'da dört yıl üniversite hayatı yaşadım günü geldi mutlu oldum günü geldi konyaaltı sahilinde sabaha kadar içip sızdım (akdeniz üniversitesini kazananlar mutlaka yapmalıdır, sabah güneşin doğuşu muazzam güzel oluyor) birkaç tane dost edindim bir sürüde çıkar ilişkisine dayalı arkadaşlıklar edindim.her şeyiyle güzel yıılar yaşadım. kısaca o yılları çok iyi değerlendirin malesef o anlar geri gelmiyor.
gerçek anlamda yeni mezun biri olarak * daha şimdiden bittiğine üzüldüğüm dönemlerdir. insan hayatında birçok dönemi geri sarıp baştan yaşamak ister, ama ben en çok bu dönemimi geri sarıp baştan yaşamak isterdim sanırım.
ortalama imkanlara sahip bir insansanız muhtelemen üniversite dönemi sizin için altın madeni olacaktır. lütfen benim yaptığımı yapmayın, işleyin. her anlamda.
öyle özlenilesi günlerdir ki bir daha asla gelmeyecek olan. evi de özledik okulu da. aç kalmalar, sabahlamalar, çalışkan sınıfta tembel iseniz bütlerin verdiği o yalnızlık, şehrin verdiği özgürlük, sınıflarda dönen o entrikalar ve daha nicesi. o yıllar bir daha geri gelmeyecek. bana bu konuşmayı biri yapmıştı fakat pek kulak asmadım. siz siz olun o yıllarınızı en güzel şekilde geçirmeye bakın.
