benim için pek de zor olmayandır. 18 yaşımda üniversite değil de iş için güneydoğu’da sikko bir ilçeye geldim 2 yıldır burada çalışıyorum, büyük sıkıntılar ve zorluklar çekmedim. her insan kısa bir süre olsa da ailesinden sevdiklerinden uzak yaşamayı tecrübe etmeli.
Gidemiyorum,ayrilamiyorum yok yok maneviyatla falan da ilgili degil üstelik üç haftadır burada olmam gereken işler çıkıyo neyse efenim tam gidicem diyorum bu sefer öğrenci evinin masrafları falan para lazım geçenlerde onu kurtardık şimdileri harç parasıyla biraz harçlık icin duruyorum pazar günü de çalışıyım bu sefer de abla ziyareti falan çıkmazsa gidicem inş biraz da oralarda sürtelim he.
Hep ana baba bakışlarında oluyor bu. Memlekete döndüğünde yüzlerindeki o sevinç seni farklı duygulara itiyor. Onun dışında aileden ayrı yaşamak gibisi yok. Büyük rahatlık.
artık tek başınasınızdır. ne yetişkinsinizdir ne çocuk. hala aileye bağımlısınızdır ama aynı zaman kendi başınızasınızdır. üniversiteyi başka şehirde okumalıdır. hoş bir histir. bu hissi tatmalısınız.
Biraz uzuyor insanı. Ama arkadaşlarını gördüğün à bitiyor yani samimi olduğum kişileri. Benim arkadaşlarım çok iyiydi ev ortamimiz da iyiydi o yizden gördüğüm an biterdi hemen yaşadığımız şeylerden bahsetmeye başladık güler eglenirdik. Çok özledim o anları Çok .
