üniversite biter;
-iş aramaya başlarsın(ki bulamazsın),
-evlenirsin,
-çoluk çocuğa karışırsın,
-iş,güç,çoluk çocuk,para,ıdı vıdı....derkeeeennn
40 yaşına gelirsin..
sonra??
sonrası hep aynı...
askerden gelinir. uzun süre iş aranır ve bulunur ama hiç bir işe alınmazsınız. karamsar olmaya başlanır. gelecek kaygısı daha da artar. yavaş yavaş işe yaramadıgın hissine kapılırsın. aklından bu hayattan kurtulmak geçer. yapamazsın.
öğretmenlik zaten olmayacak da, eğer polis de olunamazsa ikinci amatör kümede mücadele eden köy takımının kalesinin mal sahibine zimmetlenmesi ihtimali vardır. yani file bekçiliği yapılacaktır. *
amaaaaaan her sene en çok sınıf öğretmeni ataması yapılıyor diyerek kpss'ye çalışmaz, bu yıl ki anasınıfı öğretmeni (18000)atamasından sonra atanmanın imkansızlaştığını anlar, atanacağın meçhul bir tarihe kadar ailenin yanında bir nevi ev kızı hallerinde yemek yapmayı öğrenmeye çalışırsın.
hayatta okurken yaptığın hiçbir şeyin beş kuruş önemi olmadığını anlatır aynı zamanda insan .. her sene staj yapmış ol ingilizce kurslarına git zaman buldukça , ortalaman da fena olmasın hanii, ama kalantor bir tanıdık yoksa aylarca iş bekleyebilirsin şöyle iyi bir iş bulsam hemen başlayacağım diyen düşüncelerin aylar geçtikçe ne iş olsa yaparım abi ye kadar varır ..sonra aklında yokken kpds ,kpss,ales ve bilimum tüm sınavlara çalışayıp dersin kitapları , kapsam ve kalınlıklarını görünce için titrer.. "türkiye neden böylesi zor bir ülke" dersin .. okumak yetmiyor ,bilmek de yetmiyor her daim kanıtlaman lazım..devlet kendi üniversitesinde yetiştirdiği adama da güvenmiyor ..tekrar takrar sınava alıyor benim bu iç karartıcı ,dert depolayıcı süreçte farkına vardığım bir durum var yakında türkiye de rusya gibi olacak .. bu kadar çok üniversite açıp , her ile her ilçeye üniversite kurdukları için kimse iş beğenmeyecek raddesini de geçtim millet her işi üniversite mezununa yaptıracak çünkü aynı oranda ülkede üretim artmıyor ki istihdam da aartsın.. başbakan" her üniversite mezunu iş bulacak değil ya" diyor o zaman niye açtınız bu okulları o sene tüm türkiye de kaç tane iktisatçı kaç tane mühendis ihtiyacı olduğunu bilmeden bunu hiç düşünmeden neden kontanjanları patır patır yükselttiniz bu bir sarmal döngü bir oyun aslında her öğrenciyi ailelerinin sırtından geçindikleri bir 4 ya da 5 yıl daha kazandırmak için yapılan bir döngü..o paralar gidilen her şehire yeni bir ev açma zorunluluğundaki aillerin paralarıyla kalkındırılıyor böyle bir yapı oluşuyor ..okulllar açılmadan öğrenciye daha pahalı evler kiralanıyor..çünkü öğrenci daha ilk adımda yolunacak tavuk gözüyle bakılıyor.. neyse sonuçta üniversitede böyle başlayan süreç okuldan mezun olmakla birlikte yepyeni bir rotaya doğru kayarak sudan çıkmış balık olma durumu bünyeye hasıl oluyor.
dikkatle gözlemlediğim ilk şey ilk aylar tatilmiş edasıyla geziniliyor, farkedilmiyor ama iş eylül ekim hatta kasım sürecine geldiğinde mezun kişi daha asabi daha fütursuzlaşmaya başlayıp psikolojisinin darma duman olmaya başlaması süreci yaşanıyor ben hep böyle evde mi olacağım bunun sonu olmayacak mı şeklindeki sorular beynini kemirmeye başlarken kimseye farkettirme de gizli bir korku ve telaş da kendini göstermeye başlıyor hatta aralık ayını yaşayan ve yaz dönemi sonrası yılın ilk karını ilk defa evinde, üşümeden, arkadaşlarıyla fakülte kantininde geçirmeyen mezun kişi eğer ocak ayını da geçirirsem işim bitti gibi düşünerek hergün uyuyup uyandığı ama bir türlü kıramadığı bu sarmalın zincirlerine düşüncelerini tek tek takmaya başlıyor..ve bu ülkede bir sonuca ne yazık ki varamıyor..
hic baslamamak hayatimda alacagim en dogru karar olacakmis dersin. Siktiriboktan bir forklift ehliyetinin piyasada seneler süren mücadele sonunda alinmis diplomandan daha kiymetli oldugunu görürsün senin üniversitede harcadigin zamanin baskalarinin sskda ödenmis prim günü oldugunu farkedersin.
kendini boşlukta hissetiğin bir dönem başlar. yıllarca okumaya alışmış bir nesil olarak ne yapılacağı bilinmez. aile baskısıyla bir işe girilir aile baskısı yoksa da evde yatma dönemi başlar ama istenilen iş hiçbir zaman bulunulamaz.
üniversite bitirmenin bir işe yaramadığını anlarsın, iş bakarsın bulamassın, askere gider gelirsin yine iş bakarsın yine bulmassın, en sonunda asgari ücretle yeteneğinin dışında zorla çalışırsın, evlenme konusuna girmiyorum hayattan soğursunuz.
1 Ay sonra Kaza Bela Yasamassam
Mezun olucam
Ne halt Yapicam lan ben diye
Kara kara dusunmuye basladım
Bizim ogretmenlik Atamalarida
Zayıf 40 bin diyolar da 25 bin
Anca verirler.
Ne yapucaz Oglum
Bi Cıkıs Yollu olsa keske...
