Yok esas olan ben olduğumdan ölmeyi seçmem. Kimsede ölmeyi seçmesin, ülkemiz için bir tehdit varsa bunu kimsenin burnu kanamadan diyalogla çözmek liderlerin işi olmalı. Liderlik budur yoksa ankarada oturup piyonları sahaya sürmek liderlik değil. Diyalog yolu kapandı , ülke için savaşmaktan başka seçenek kalmadıysa o zaman liderin arkasında , herkesle beraber bedelli , zengin çocuğu ayrımı yapılmadan ölümede giderim ama liderim önümde olmalı.
sanırım bunun için öncelikle aidiyet gerekiyor ve ben kendimi bir yere ait hissetmiyorum. cevap mı? ölmem.
format mı? sözlük sözlük değil mübarek forum ortamı.
vatanını seven insanların tereddütsüz ölürüm diye cevapladıkları soru.
15 temmuzu hala tayyip meselesi diye kıvırmaya çalışan dhkpc-fetö-chp kırmaları var lakin onların doğuştan hain olduklarını hepimiz biliyoruz.
malazgrit de "yüzünü bile görmediğim sultan için mi ölücem?"
çanakkale de "vahdettin ve damat ferit için mi ölücem?" denseydi,
kurtuluş savaşın da da "mustafa kemal kim ya? padişahla takıştı diye mi ölücem?"
denseydi ortada ne vatan kalırdı ne birşey.
adamlar 15 temmuzda ülkeyi işgal planı yapmış,
başarılı olsaydı ingilizi kıbrıstan, pkk sı güneydoğudan dalacakmış siz daha uyuyun trip atın.
allahtan başımızda tayyip erdoğan varda tankların üstüne çıkıcam diye bağırıp korkaklar gibi güvenli merkeze kaçan, kaçarkende milleti çiğneyen tankların yol verdiği kılıçdaroğlu gibi yapmadı, darbenin göbeğinde havalimanına iniş yaptı halkıyla beraber bekledi.
kısacası bazı vatan hainlerinin anlayamadığı şudur, o anki siyasi durumdan memnun olmayan birileri hep vardı.
malazgritdede çanakkale de de kurtuluş savaşında da .
açın okuyun, vahdeddinin kişisel savaşı olduğunu söyleyeni de atatürkün kişisel savaşı olduğunu söyleyeni de var.
ama söz konusu olan vatandı. mustafa kemal de vahdeddin de malazgritde de durum aynıydı.
uzun vadeli düşünmek lazım o anki siyasal arenayı değil. bu ülke hepimizin... burada hepimizin derken pkk lı itlerle fetö köpeklerini ayrı tutuyorum onların amacı zaten bölmek.
bu bölücülere karşı o anki siyasal konjonktür düşünülmemeli.
Ölmem diyen bi zahmet siktir olsun gitsin bu ülkeden.
Ne siyasi bir amaç uğruna ölür insan ne de kandırıldığı için. inandığı için ölür. O an ise ülkenin ona ihtiyacı var diye inanmış ve ölüme gitmiştir ki bu ölümün en şereflisidir.
ittihatçıların, kuvayi milliye'nin zamanında yaşasaydım onların safında hiç düşünmeden bağımsız türkiye cumhuriyeti için elime silah alır, mücadele ederdim.
vatanını bırakıp kaçan suriyelilerle kardeş, peşine takıldıkları liderleri gürcü olan şakirt dönmelerinin soramayacağı sorudur.
Dedelerimiz ninelerimiz nasıl vatan için öldüyse yeri gelirse biz de gereğini yaparız. Zamanında Dedesi dağda haydutluk yapan gavur soylarına hesap verecek değiliz.
benim çocuğum ya da bir ailem yok, benden küçük kimse yok benim aile ağacının dallarında. o yüzden ben ölmem arkadaş. şu zamana kadar yapılan tüm savaşlar, tüm egemenlik mücadeleleri zaten türk soyu altında en küçüklerin, gelecek nesillerin yani benim güzel bir hayat yaşayabilmem için yapılmış. ben de ölürsem tüm o savaşlar boşuna yapılmış olacak. ben o savaşların anısına en güzel şekilde yaşamaya devam eder, atalarımı öyle şereflendiririm.
işin bir tuhaf yanı vardır ki, bunları söyleyen insanlar Suriye'den savaştan kaçan insanları ülkesi için savaşmadı diye dışlıyor.
Size ülkeden bahsederler, devletten. Vatan aşkından. Onun ne kadar yüce olduğundan. insanı düşürüp, devleti yüceltirler. Üstelik bunu her alanda yaparlar. Eğitimde, medyada, günlük hayatta. Küçük yaşlardan itibaren. Ülken için ölmenin ne kadar da kahramanca olduğunu anlatırlar. Biraz da milliyetçilik katarlar içine. Senin ulusun şöyle şanlı, böyle güçlü bir tarihi var derler. Bir bakarsın ülkenle, ulusunla övünür hale gelmişsin. Bir sınır çekerler sana, senin ulusun bu, devletin bu derler. Devleti Yaşat, insan yaşasın gibi bir palavra ile doldururlar zihnini. Oysaki bunların hepsi seni tutsak etmekten başka bir işe yaramaz. Seni doğduğun yere hapseder. Gözlerini açmana da engel olur. Daha önce de dediğim gibi. Vatan, uğruna ölünecek bir şey değildir. insan hayatı devletten önce gelir, devletten daha önemlidir. En azından benim için böyle.
Edit:
bir de sana derler ki, bayrak, uğruna kan dökülmedikçe bayrak değildir. Vatan, uğruna ölmeyen olmadıkça vatan değildir. Bu sözlerle kandırırlar seni. Sana düşman yaratırlar bir de. Şu ülke, şu ülke senin düşmanın derler, sanki o ülkedeki bütün insanları tanıyormuş gibi. Kendi ulusundan başka dostun yoktur derler. Daha da hapsederler seni, doğduğun topraklara, kendilerini yükseltmek için.
