Yerel ağızlarda kullanılan kelime türlerin, günümüz türkçe si ile olan farklılıklarının en fazla karıştırıldığı durumdur.
(bkz: Yerel ağızların öztürkçe zannedilmesi)
bir kaç kelime örnek;
kopuz: saz
acar: yeni, güçlü
toynak: atların tırnakları
sakka: kene
potturmak: elinden kaçırmak
Motunhan: Mete han
oğulluk: üvey evlat
bocit: sürahi
yunak: çamaşır
çepel: bulaşık...
bu aslında orta asya'nın çağatay lehçesidir. bu öztürkçe olduğu iddia edilen şey içerisindeki o çok kullanılan, joker gibi her tıkanmada imdada yetişen "-sel, -sal" ekleri de moğolca'dır.
işte bu çağatay lehçesi ilk cumhuriyet idaresi tarafından öztürkçe olmak payesi ile şereflenmiştir.
istanbul üniversitesiedebiyat fakültesi öğretim üyelerinden halil açıkgöz her dersinde ağzından düşmeyen ama ne hikmetse tüm ders boyunca bütün herşeyi latince karşılıklarıyla anlatarak bizi dumura uğrattığı hadisenin özüdür..
