selami şahin'in bir parçası. önyargı ile yaklaşılmaz ise çok güzeldir, insanı alıp götürür uzaklara..
sen gittin ya, yaşantımın bir anlamı kalmadı; sen gittin ya, pencemere bir kez güneş doğmadı; sen gittin ya, senden sonra mutluluğum olmadı;
senle geçen günlerimin değerini bilmedim...
sen gittin ya, gözlerimden yaşlar bir an dinmedi; sen gittin ya, ellerimden resmin bir an düşmedi; sen gittin ya, o gün bugün yüzüm gülmedi;
senle geçen günlerimin değerini bilmedim.
özledim, teninin kokusunu özledim; özledim, sımsıcak nefesini özledim; özledim, sohbetini, o sesini özledim;
gelmedin gözbebeğim, can yoldaşım gelmedin.
özledim denilince, aklımıza hemen selami şahinin; "özledim teninin kokusunu özledim,gelmedin gözbebeğim can yoldaşın gelmedin."gelir.Gidenlerin belki geri gelmeyeceğini bildiğimizden duyduğumuz bir eylemdir özledim demek.Özledim demek kolaydır ama cesaretini toplayıp karşı tarafa söylenmesi kimi zaman zordur.
pişirdim sevdiğin yemekleri
suya koydum sevdiğin çiçekleri
evde ne varsa baktım elledim
özledim çok özledim
kucağımda senin aldığın bebek
dinledim hep aynı şarkıyı dinledim
mumlar bitti ben yine bekledim
özledim çok özledim
hep yürüdüğümüz sahildeyim
şu küçük tekneyi nasılda severdim
resmin buruştu terli elimde
onu denize atsam mı yoksa
bağrıma bassam mı bilemedim
önünden geçtim abonesi olduğumuz kahvenin
girip oturmaya cesaret edemedim
seni sordu bizim balıkçı
gözyaşlarımı tutsam mı yoksa
salsam mı bilemedim
açık ve net bir şekilde uzaktaki sevilen kişiye karşı hissedilen duygudur. mesafeler girerse araya görüşmek zorsa, uzun süreler varsa yanında olmak için söylenmesi az bile kalabilecek hede.
bugünlerde sık sık, ardarda dinlediğim bir ibrahim sadri şiiri. can alıcı okuyor adam ya. olağan şeylerden bahsedersken birden "ve ben seni çok özledim" demesi acayip etkiliyor insanı.
bir yıldızın gökten kaybı kadar arsız
ah bu gidiş çok zamansız..
sensizliğin tam ortasında
oyunsuz oyuncaksız..
ellerin..
ellerin..
şimdi ellerin elleri..
saçlarından bir yol inerdi
ortasına ellerimin
şimdi bir akarsu misafir
içinde gözlerimin.
gözlerin
gözlerin
gözlerin
gözlerin..
ben acılarımı dışladım
seni kendime eşledim
yokluğunda yağmur oldum
saçlarını düşledim..
özledim!
özledim!
özledim!
bazen susar bazen bağırır
yaralanmış sözlerim
sesin suskun
bu bir çığlık
vuruverir özlemin
özledim..
özledim..
özledim..
özledim..
ben acılarımı dışladım
seni kendime eşledim
yokluğunda yağmur oldum
saçlarını düşledim..
