bende hep karşıydım özel hastanelere ne zaman çocuk oldu anladım devlet hastanelerinden bir bok olmayacağını.
devlet hastanesinde sıkıntı ilk başta sıra almakla başlıyor, sıra dediysem gişede işlem yaptırmak için sıra direk randevu değil hadi şans eseri istediğin tarihe aldın kendini şanslı hissediyorsun ama olaylar bundan sonra başlıyor.
gidiyorsun gişede bekliyorsun orada işlerini hallettin geçiyorsun doktorun kapısına. çocuk için gelmişsin normal rutin kontrol veya bir rahatsızlık için ama kapının önü deli gibi kalabalık, havasız gürültülü. başlıyorsun beklemeye....
araya girenler, bir şey soracağım diyenler, başka personelin getirdiği sıra almamış yakınları derken sıra sana geliyor. içeri giriyorsun havasız, kışın soğuk yazın sıcak bir oda doktor kafasını kaldırmadan soruyor " neyi var " ( burada doktorunda yapacak bir şeyi yok çünkü günde bakması gereken hastanın 2 katı kadar hasta bakıyor) " rutin kontrol, 3 ay sonra gelin demiştiniz " diyorsun. tanımıyor ( çok normal ), keşke gelmeseydin bir şeyi yoksa bile artık olacak hastalık kol geziyor bu koridorlarda dercesine bakıyor. uyku-yeme düzeni ve yaşıyla orantılı bir kaç soru soruyor cevaplıyorsun. " tamam, 3 ay sonra gelin" diyor. çıkıyorsun gidiyorsun.
akşamına daha bakmışsın çocuk hasta. o havasız berbat ortamdan kapmış bir şeyler. tekrar hastaneye götürsen dert, götür mesen dert.
özel hastanede ise arıyorsun tak randevuyu veriyor. gişeye gidiyorsun katkı payını ödüyorsun geçiyorsun doktorun kapısına. verilen saat en fazla 5-10 dakika sarkıyor. içeri giriyorsun sürekli aynı doktora rutin kontroller için gidiyorsan tanıyor sen daha bir şey söylemeden hemen alıyor çocuğu başlıyor kontrollerine detaylı güzel bir kontrol sonrasında boy kiloya bakıyor. " uyku- yeme düzenini soruyor sıkıntı varsa tavsiyelerde bulunuyor, bu yaşlarda böyle olur şöyle olur diye anlatıyor, şunlara dikkat edin diye uyarıyor, biz soruyoruz o bize detaylı bir şekilde güzel güzel anlatıyor. çocuk doktordan korkmasın diye ona sevimlilik yaparak ( bazen şarkı söyleyerek, bazen ilgisini çekecek sesler mimikler yaparak) muayene edip bizleri yolluyor. 3 ay sonra görüşürüz diyor.
belki biz biraz şanslıyız doktor bakımından ama neden bütün hastaneler bu standartlarda olmasın çok mu zor bunları yapmak, çok mu zor doktorlara bıkkınlık vermeden daha güzel ortamlar sağlanmak. sağlık, eğitim, barınma, yaşama gibi temel haklar neden ülkemizde pek önemsenmiyor veya en güzel şekilde sağlanamıyor.
aradaki fark yaptırım denetleme. özelde müşteri memnuniyeti devlette memur zihniyet. özel de hoşgeldiniz efendim size nasıl yardımcı olabilirim çay kahve aman kendinize dikkat edin diye su içmeyin terli iken felan. doktor hoşgeldiniz diyo samimin sohbet muhabbet sıra mıra yok herkez size bir yardımcı olma isteği. şikayetinizden başka hastalıkta buluyor ha para koparacak ama sağlıktan önemli mi ? bir güler yüz hizmete insanın hasta olası geliyo. ama devlet öylemi sıraya gir kavga dövüş hasta kayıtta suratsız kaba saba insanlar sıraya kaynak yapmaya çalışan bir şey soracam ayağı yapan medeniyetten nasibini almamış hastalar kendini beğenmiş hasta kabulcü sekreterler görsen uzay mekiği kaldıracak birşey soruyorsun tersliyor işlemi yaptın bitti mi. doktoru bekle içeri gir selamını almaz sen niye geldin bir afra tafra şikayetini söyleder anlatırsın seni dinlediğini bile düşünmüyorum. al şu tahlil ve tetkileri yaptırder. ulturason, mr vb görüntülemeye gidersin taa ebesinin nikahına gün verilir yada git özelde yaptırderler. tahliler sonuçları topladın yine gidersin sen niye gelmiştin der takip bile etmez amaç mesai doldurmak. hatta gittiğim bir doktor sana iğne yapmışmıydım diye bana soruyor şu tedaviyi uygulamışmıydım bende evet dedim ben niye bilgisayara yazmamışım diyor. sende alerji var der ağrı kesici iğne yazar. olmayan apandisinizi almak için ameliyat ederler. bu arada sayıları azda olsa iyi personeller , doktorlar var onları tenzih ederim. tamam hasta yoğun anladık, hakta verdik. ama bu memur zihniyet oldukça ülkede bir yolum olmaz. sanki parayı sağlık bakanı kendi cebinden veriyor. ama milletten verilen vergilerle alıyorsunuz maaşı halka hizmet için ordasınız. ama bu demek olmuyor vergiyi verdim devleti satın aldım herkes haddini bilecek.
En önemli farkı, insan olduğunuzu bir nebze hissettiren mecburi saygı, hoşgörü ve nezakettir.
Mecburi ya da değil, ister şahsınıza ister paranıza, adam gibi davranılmak, zaman ayırılmak, detaylıca bilgilendirilmek, güler yüz hangimizin hoşuna gitmez ki?!
Keşke arada hiçbir fark olmasaydı elbette, gönül isterdi ki, sosyal devlet olabilme unsuru harfiyen yerine getirilsin, paramız cebimizde kalsın, kendimizi devlet babanın şifalı kollarına atalım ama durum bu değil ne yazık ki?!
Özel hastaneye baş ağrısı için giden bir tanıdık vardı. Baş ağırı demiş ama hastaya ayak röntgeni çektirmişler. Ne alâka deyince olsun sen çektir demişler.
Yine de devlet en iyisi. Boşverin siz gerisini.
devlet hastaneleri doktor açısından bitmiş durumda.
sanılanın aksine gerekli gereksiz bütün tıbbi tanı yöntemlerini istiyorlar. çektirip getiriyorsunuz. doktor bakıyor ve anlamıyor. siz de tavsiye üzerine bulduğunuz özel hastane doktoruna gidip tedavi oluyorsunuz.
Uçaktaki Ekonomik ile business sınıfı gibidir. Tek fark uçakta portakal suyu verirler hastanede daha iri serum verirler. He birde yatınca yatman gelen deri yatak. Devlette yat lan bulduğun yere görüşü hakim.
Özel hastaneye grip olarak giderseniz akciğer filmi, kan tahlili isterler kıçınıza iğne yemeniz muhtemeldir 1-2 ilaç yazıp ortalama olarak 70-80 lirayla yollarlar. Devlet hastanesine grip olarak giderseniz sıra beklersiniz ki o sıra hasta yatmaktan daha berbattır. Sıra size gelir doktora şiayetinizi belirtirsiniz ağzınıza tahta çubuk sokarlar (tadı iğrençtir, kurudur) 1-2 adet ilaç yazıp yollarlar para ödemezsiniz (sgk parayı keser) arasındaki fark hemen hemen böyle.
gripseniz eczaneye gider bi kutu theraflu ve imutor, solgar c alır sonra devlet hastanesine gidersiniz. doktor size bir iki günlük rapor yazar ve evinize döner iyileşirsiniz.
fark insandadır.
devlet hastanesinde siz para ödemezsiniz ama sizin adınıza devlet öder.
her iki kurumda hayli hayli kazanır.
tek fark muhattabın insanlığıdır.
devlet hastanesinde oksijen saturasyonu desteksiz 60 larda olan yani oksijen maskesiz nefes alamayan hastanin maskesi bozuldugu zaman kostura kostura nöbetçi hemsireyi ararsin.
bulursan ayak ustu ne oldugunu anlatirsin, o an ciddi baska bir hastasi yoksa gelir takar varsa maskeyi verir sen takarsin.
ozel hastanede kolundaki serumun bitse düğmeye basarsin 45 sn icinde hemsire odaya geclir.
acil durum cagrisina basarsan zaten 30 sn icinde 3 hemsire birden gelir.
devlette hematoloji bolumunde gece 15 hastaya 1 nobetci hemsire duser. doktor olarakta dahiliyeninki bakar. acil durumda 20 dk ya gelir iste.
ozelde durum cok daha iyidir.
devlet pistir, ozel temizdir.
doktorlar hakkindada bi karsilastirma yapardim ama genellemek istemiyorum hepsini.
bir ekleme yapmak gerekirse allah sifa versinde gerisi teferruattir.
devlet hastanesinde ölüm döşeğindeki hastaya birşyin yok 100 yıl yaşarsın derler, özel hastanede soğuk algınlığı şikayetiyle gelen hastayı kayıtsız şartsız direk ameliyata alırlar.
