Değer verdiğiniz insan için, pekte önemli olmadığınızı anladığınız andır. Gerçek ortadadır, ağır gelir bazen ama yapacak bir şey yoktur. Bazen sigara yakılır, bazen dolu dolu gözlerle ekrana bakılır. Sonuç olarak insanı üzer sözlük.
önemsenmeyi önemsemek, yalnızca başkalarının takdrine muhtaç olunan durumlarda insana dert olur. bunun nedeni psikolojik olarak yorgun olmak ya da özgüvenin o an düşük oluşundandır.
yapman gereken en yakın arkadaşını arayıp onun için ne kadar kıymetli olduğunu ondan dinlemek, sonra uyu, geçer.
anladığın an kendini sorgularsın. nedenler arasında kaybolursun. evet önemli olan kendini önemsemek, kendi değerini bilmek fakat biri için değerli olmak, önemli olmak da başka bir his. insana iyi geliyor.
inceden çürürken ciğerim yüzüm güler ve umursamıyormuşum gibi yaparım. Duygular fazlasıyla kırılgandır, eğer yüzünüzün asıldığını görürse yıkılırsınız. belli etmeyin sakın.
ben her zaman bunu hissederim ama bunu alter egoma ve bastırılmış kişiliğime bırakırım onlar halleder.
Ne bileyim be sözlük. başlığın böylesini görünce her zamanki yalancı güler yüzüm orijinal haline dönüyor ve karamsarlıkta devrimler yapıyorum. gözlerimden yaş bile gelecek oluyor bazen ama yıllardır fiziken ağlamayınca taşlaşan kalbim en fazla biraz yumuşuyor.
Önemsenmediğimi hissettiğim anlar hayatımın en güzel anları. Hatta çoğu zaman istiyorum ki kimse beni önemsemesin sormasın fikrimi ama ne yazık ki öyle olmuyor. Gerçi bu başlıkta çoğu kişi aşkitosunun kendisini önemsemediğinden falan dert yanmış ta o benim pek te umrumda olmayan bir şey. Ben kavrama genel olarak bakıyorum. istiyorum ki insanlar beni yok gibi saysın. Casper gibi böyle insanların içinden geçeyim. Konuşanları duymayayim , konuştuğumu da duymasinlar. Kimse önemsemesin. O kadar mutlu oluyorum ki işte öyle anlarda. Ama olmuyor hiç.
