gerçekten varmıdır küçücük bedeninde barındırdığı koskoca dünyayı yalnızca bir kişiye adayan ve o dünyayı bir kişi için yaşatan aynı zamanda bu masum duyguyu erezyonlara uğratmadan aynı kutsallıkla kalbinde, ruhunda taşıyan...eğer bir gün görürseniz öyle birisini banada haber verin bir zahmet.
ilginç bir durumdur. Olabilir de olmayabilir de... aşk en fazla 2 yıl süren bir hastalık değil miydi? en büyük acının bile 6 ay sonra unutulduğu da söylenir. Aslında belki de insanın kişilik yapısıyla da ilgili. Velhasıl kolay bir cevabı var gibi duruyor ama karmaşık bir iş.
Aslında hiç bir zaman mümkün olmayan olay. Çünkü aşk yorucu bir duygudur ve birbirine aşık olan iki insan evlendiğinde zamanla (yorucu olan) aşkları yerini huzur verici olan sevgiye bırakır. (bkz: evlilik aşkı öldürür)* Bu yüzden iki kişi ömür boyu birbirine aşık kalamaz.
aşk sürekli bitebilen sürekli yeni maceralar peşinde koşmaya meyilli bir duygu değildir. adam gibi delikanlı gibi seversin bir kadını/adamı ona tutkuyla bağlanır, son nefesini verene kadar da ismini sayıklarsın titreyen dudaklarınla. bi ona bir buna konmaz gönül dediğin şey. konuyorsa bil ki sen hiç aşık olmamışsın...
"hayatlari boyunca sadece bir kez seven insanlar geri zekalidir. onlara sorarsaniz bunu sadakatleri ve dogrulukları ile izah ederler. bana kalirsa, tembellikleri ve hayalgucu yoksunluklarındandir." demiştir oscar wilde.
