Safsatadan ibaret. Ulan yaşadığınız her manevi boşluğa ölüm gibi yea demeye son verin. Acıyı ve yokluğu yarak kürek şeyler için bu kadar basitleştirmeyin.
Manevi olarak da olabilen durumdur.
O okyanus gözlerindeki dalgalar sarınca etrafımı, bedenim adeta bir balık olur sonsuzluğunun aşkıyla,
idamımı emretse pembe ve küçük dudakların, canım sevgilim, senin için bin kere isyan eder, yine de beklerim idamımı
ama şimdi yoksun sen, bir başkasına gittin ya okyanusundan beni kıyılara atıp, her sabah karaya vurmuş bir balık gibi, ölü uyanıyorum ben. Öyle güzel, öyle büyüleyicisin ki, diriltip diriltip öldürüyorsun beni, sana helal olsun.
insanların tedirgin ve korktukları şeylerden gösterdikleri bir bir eylemdir. hayatımız boyunca defalarca yaşarız bu süreçleri. gerçekte ölmek değil de mecaz anlamında kullanırız ölüp ölüp dirilmeyi...
bünyeme cesur bir kez korkak her gün ölür sözünü hatırlatandır nedense. yanılıyorlar. cesurların artçı ölmeleri her gün devam eder. korkakların ellerinde umutları vardır en azından. çoğu özdeyişi yalan çıkardım çeyrek yüzyıllık ömrü hayatımda. olsun istisnalar kaideyi bozmaz nasılsa.
