ölümden korkmayan yazarlar

Ben korkmuyorum.

Düşünseniz ya, her şey bitiyor.

Yalan, riya yok, aldatılmak yok, kimden kazık yerim derdi yok, güvensizlik yok, size acı veren hiç bir şey yok.

Derin bir uyku gibi. Ama, bir daha uyanmak yok.

ölüm ölüm dediğin nedir ki gülüm ?

ölmeyi bayılmak zanneden yazarlardır.

Gercek müslüman ölümden korkmaz. Seni yaradan rabbine kavusacaksın. Neden korkasın?

Ben öLmekten değiL öLememekten korkuyorum.

10 liraya kofte yerler.

manyaktır.
delilikte normal çizgisini aşmıştır.

ölümden herkes korkar.
kimisi titreyerek korkar, kimisi soğukkanlı görünerek.
savaşta askerin vahşi öldürme dürtüsü, ölüm korkusunun eseridir.
ölüm korkusu olmasa öldürmeyiz.
ölümden korkmadığını söyleyen insan hayatı sevmiyor demektir.
bu da onu manyak olarak tanımlamamıza yeter.

cesaretle korkusuzluğu karıştırmayalım.
insan ölümden korkarken cesur olabilir.
cesaret korkunun üzerine gidebilmektir.

ve korku son derece insani bir duygudur.
insandan insana değişir.
deniz tutan ve tutmayan insanlardaki gibi.
tehlike karşısında kimi dişini sıkar, direnir; kimi içinden dua eder, kimi altına eder.

korkmuyorum diyorsa yalan söylüyordur.
cesurum diyorsa doğru söylüyor olabilir.
cesaretinin test edilmesi gerekir.

kimse ölümden korkmaz ta ki kapıya dayanıncaya dek.

ki kişi bir kendi açısından korkmamalı ölümünden. sevdikleri içinde korkmalı, kendisine bağlı yaşayan küçük canlar için korkmalı.

ona doğru koşarken neden korkulur ki? önemli olan koşunun engelli, çok parkurlu olmasına rağmen doğru yapılması.

Babamın bedeninin üzerine ilk toprağı attığım andan itibaren benim de dahil olduğum oluşum. Ölüm karşısında hiç vasfin yok. özelliğin yok. Çaren yok. Dolayısıyla korkmana da gerek yok. Beden bir elbise. Eskidikçe insanı rahatsız eden, kirlenen... Belki de kurtulus bu elbiseyi çıkartıp atmaktır.

Acısız ölüceksem korkmuyorum.
Ama ölmeden önce sürünmeyim yeter.