galiba ne olacağını bilmediği için korkar insan ölümden.oysa zaten senin olmayan, sana emanet edilen bir şeyi vakti geldiğinde teslim etmektir altı üstü ölüm.
Gençken henüz yaşamak istediklerimiz orta yaşa gelince emeklerimizin karşılığını almak ve biraz yaşlanınca da yaşatamadıklarımız için gitmekten korkmak durumudur.
ölüm korkusunun temelinde, insanın hiç bilmediği, gözüyle görmediği bir yere gidecek olması, orada nasıl bir ortamla karşılaşacağını bilememesi ve şu an kendi gözüyle gördüğü ürkütücü mezarlıklar yatmaktadır, hele hele bir cenaze merasiminde bulunmuşsa bir kimse herhalde korkması gayet normaldir, korkunun ecele faydası yok derler ama insan gene de korkuyor.
islam inanışına göre ölüm korkusu, insanların Allaha olan ibadetlerini eksik yapmasından, yalan yanlış yaşamasından kaynaklanır, Allaha gerçekten inanan, öbür dünya için hazırlık yapan insanların ölüm korkusu daha azdır, Mevlananın mezarda yatan ölüye "keşke senin yerinde ben olsaydım" şeklinde bir beyanatı da bu duruma delildir, velhasıl kelam korkmaktayız.
korkuyorum, yaşamak istediklerimi yaşamadan ölmekten korkuyorum. bir gün boyum yetsin, tutsun elim uzandığı yeri, ondan sonra kendimi öldüreyim gözümü kırpmadan.
bilmediğin bi zamanda, hiç görmediğin farklı bi hayata göç etmektir ölüm. nasıl olacağını bilmediğin fakat gerçekleşeceğinden emin olduğun bir şeyden korkmak mantıklı olandır.
sorun ölmek değil, bilinmezliktir. geride bıraktıkların yarım bıraktıklarındır. ee birde hazırlıksızsan ve inancın zayıfsa boşa geçirdiğin yıllar içindir.
yok olma düşüncesinden herkes rahatsız olur.
örneğin ben annemin babamın vs benden önce ölmesini istemem.
insan en çok ölümden çok mutlu huzurlu olduğu anlarda korkuyor buna eminim.
Ölüm Dörtlüğü
Ölüm her aklına geldiğinde
Ah edip vah edip inleme
Bu halinle tanrıyı incitmiş olacaksın
Ecel kapını çaldığı zaman
Evi telaşa verme
O geldiği zaman
Sen gitmiş olacaksın.*
Cahit Sıtkı' ya ömrü boyunca eziyet eden, otuzbeş yaş şiirini yazdırandır. ölüm korkusunu anlamak için Cahit Sıtkı yeterlidir.
hızla geç kalabalık caddeden
şoför milletine güven olmaz
çabucak sapıver sokağına
akşam karanlığı tekin değil
durma çal evinin kapısını
taş düşebilir komşu duvardan
ben geliyorum demez ki ölüm
kaza bela adımı başındadır.
