bugün

ölüm bir kurtuluştur. kötü olamaz.. ölümün sonrasını düşünürsek yaptıklarımızdan mesulüz. o zaman bu soruyu kendimize yöneltmemiz doğru olur.
(bkz: 404 not found)
(bkz: ölüm ölüm dediğin nedir ki gülüm)
sevdiklerini yüz üstü bırakmak; hiç ummadık zamanda gelen kara bir haber.aslında kendini değil aileni öldürmüşsündür.
tek kötü olan yanı, geride yıkılmış insanlar bırakmaktır. Bunun dışında iyidir, ölünebilir.
(bkz: ölmek için güzel bir gün)
dünyaya bugüne kadar 250 milyar insan gelmiş,ölü ve diri olarak,bu gelenleri ve gidenleri düşündüğünde,ahiret kavramı pek mantıklı gelmiyor,bence ölüm sondur,boku yedik biraz derin olarak düşünürseniz,din olayı ise tamamen huzur meselesidir,beynin focus bölgesinin gerçekten çok çok inanması ölümden sonra dirilcem hayat var,cennet huri vs,fakat yoksa harbiden boku yedik,40 yıl yaşa geber,hepsi bu,bide en kötüsü türkiyede gibi sömürgenin kalbi olmuş fakir bir ülkede yaşamak bu dahada kötü...
Sadece bir defa yaşanan bir an istediği kadar kötü olsa ne yazar kabullenmek ve hazır olmak gerek.
Ölüm kimimiz için kurtuluş, kimimiz için azaptır. Örneğin yallnız yaşayan, kimi kimsesi olmayan bir insanın öldüğü ancak cesedinin kokusu sokağı sardığında anlaşılır. Geride yıkılmış insanlarda olmaz ne yazık ki. Bu yüzden kötü olan ölüm değildir de aslında nasıl öldüğümüzdür.
devrim yapmadan olmek kadar kotu olmadigi kesin.
benim durumumda olan birisi için hiçte kötü sayılmayabilecek bir sondur.