Dünya hayatını çok sevmek, sevdiklerinden ayrılmaktan korkmak, günahlarının çok olması ve en akıllıcası bu sebeplerin belkide cehennemin varlığına inanmak.
i'lem eyyühe'l-aziz! Kabir, âlem-i âhirete açılmış bir kapıdır. Arka ciheti rahmettir, ön ciheti ise azaptır. Bütün dost ve sevgililer o kapının arka cihetinde duruyorlar. Senin de onlara iltihak zamanın gelmedi mi? Ve onlara gidip onları ziyaret etmeye iştiyakın yok mudur? Evet, vakit yaklaştı. Dünya kazûratından temizlenmek üzere bir gusül lâzımdır. Yoksa, onlar istikzarla ikrah edeceklerdir.
Eğer imam-ı Rabbanî Ahmed-i Farukî bugün Hindistan'da hayattadır diye ziyaretine bir dâvet vuku bulsa, bütün zahmetlere ve tehlikelere katlanarak ziyaretine gideceğim. Binaenaleyh, incil'de "Ahmed," Tevrat'ta "Ahyed," Kur'ân'da "Muhammed" ismiyle müsemmâ iki cihanın güneşi, kabrin arka tarafında milyonlarca Farukî Ahmed'lerle muhat olarak sâkindir. Onların ziyaretlerine gitmek için niye acele etmiyoruz? Geri kalmak hatâdır.
--spoiler--
kesinlikle cehennem korkusu. bir insan ateistse ölümden korkmaz çünkü öldükten sonra çürüyeceğini düşünür. iyi bir müslüman , hristiyan veya yahudi ise de korkmaz çünkü cennete gideceğini düşünür. ölümden korkan insanlar suçlu olduğunu bilen inanan insanlardır.
Bilinmeyen seylerden korkmak, karanlikdan korkmak gibi birsey, bi insan karanliktan neden korkar? Birsey goremedigi icin, neyin nerden gelecegini yada ne olacagini bilemedigi icindir, ayni seyde ölüm icin gecerlidir, ne olacagini bilmiyorsun öldükten sonra o yuzden korkabilirsin.
