Antik zamanlarda; pagan ve şaman dinlerinden önce, yani kimmeryalılarla izigotlar birbirine girmeden üçbinyüzdört yıl önce , tabiatla gizemli bir ilişki içindeydi insan evladı. "Tabiat aşağı, tabiat yukarı" derken ve başına gelen bütün belaların pusula hesabını yaparken tanıştı ölüler kitabıyla. Ölümden sonra "kayıkçının" vadettiği bir yaşam vardı. Mısır, Tibet ve Etiyopya da bu kitap milyon baskı yaptı. Modernize edilmiş hali Kayıkçının güncesi adı altında henüz yazılmadı. Yazılır bir gün elbet. son yazan iyi yazar. *
enteresan bir karekter bu yazar. böyle ne bilim uzaktan baktığım şeyler aslında yaşam anlarım ama sizi anlarım da beri anlarım vari ne bilim biraz hem sonradan takip eden ama sürekli bir eksiklik var bulamıyor gibi. bölük pörçük lan tüm sayfalar öle karalanmış da yumuşak uçlu kalem kullanmadığı için kalem batıklarına maruz kalmış gibi, sanki sert pelikan * üzerinden geçmiş de oraya buraya bulaşmış gibi, virgül koyacak yerler arıyor gibi. hım biraz nikten karakter tahlili gibin oldu ama idare edecen artık yok öle entry gir de 10000 ytl vereyim. salvatore di stefano mu sandın kendini ehah.
h.p.lovercraft'ın hikayelerinde sıkça geçen çılgın arap lakalplı biri tarafından yazılmış olan * kitap. daha sonra bu çılgın arap denen kişinin görünmez bir varlık tarafından vahşice öldürüldüğü söylenir.
harbi adammış, onu gördük. gerçi çok fazla oturamadı, oturduğu vakitlerde de pek uzun sohbet edemedik ama insanlar bir bakışta da, bir kelimede de, bir harekette de tanınır ya, arada o renkli cam olmadığı zaman da düzgün ve sağlam bir adam olduğu belli. bir sonraki zirvemizde yeniden görmek istediğimiz ve bu sefer daha çok dinlemek istediğimiz sözlük yazarıdır.
fasıl zirvesine gittim, zaten mekan kalabalık. elimde fotoğrafı da yok, bilmiyorum nasıl biri olduğunu. merakta ediyorum hani görüyorum yazılarını, tanışalım istiyorum.
"rakı şişesinde balık mı oldu" diyerek çöpe atılan şişelere bile baktım, orada yok.
"montajelemanı'nı görünce masa altına mı saklandı" diye düşündüm ama masa altına bakamadım, kızlar yanlış anlamasın diye.
"tuvalete gitmiştir belki diyerek" tuvalet kapısında bekledim, içeriden mülayim çıktı, tam bir hayal kırıklığı..
gerçek ismini öğrendim. fasıl ekibinin o an çaldığı şarkı kulağıma geldi.. "ararım, sorarım seni her yerde, sorarım ıssız gecelerde .... nerde?" diye şarkıya eşlik ettim.. oradan bir ses dedi ki; "o erken ayrılmak zorunda kaldı, uğradı ve gitti" hüzünler sardı dört bir yanıma, olduğum yere çöktüm ve öylecene kaldım. fonda yıkılmışım ben müziği, gözlerde yaş..
sağlık olsun.. "bir başka zirvede görüşmek üzere inşallah" diye temenni de bulunmaktan başka çare bırakmayan yazar.
dört ayrı karaktere bölünmüş kişilik. entry yazan karaktere diğeri eksi,ötekisi artı, berikisi çarpı verir. Sonuç hep sıfıra çıkar. (bkz: sıfırsın sen sıfır)*. *.
eski mısırın bir çeşit kutsal kitabıdır. eski dönemlerde mu kıtasında yaşayan atalarının büyük bir doğal afet ile yok olmasından sonra buradaki ölü ruhlara ağıt niteliğinde yazılmıştır.
hım pişmanlık bulutları görüyorum üzerinde yazmazı aymazı bir çözsem dur be çıkcak yavaş yavaş... var bir yamukluk da en sevmediğim konu da yamuklardı lan geometride..
rüzgar gibi geLdi/geçti yazarı.. gözLerimdeki yaşLar iLe bakakaLdım arkasından.. ve çok sesLi bir şekiLde "aaaaahhh uLan niye, niyeeeee" diye bağırdım.. simitçi ayakLandı "n'oLuyor" diye.. kimseLere bir şey demeden yerime oturdum.. keşke biraz daha kaLsaydın yahu..
fasıl zirvesine uğradığım gün nickini sorduğumda ben nickimi söylemiyorum dyen yazar. * ismini de söylemedi. herkes kendisini tanımak zorundaymış gibi davranması ilginç ve yazık.
insan degelendirmelerinde efendilik ornekleriyle aciklamalar yapan kisiye saygili mukemmel insan. yanliz kendisinin isminin altina yazilan yorumlarda pek te ayni saygi gosterilmiyor. neden??
