ilk olarak altıncı yüzyılda kuzey altaylardaki prototürklerde karşılaşılmış. bu kültürün adı ise taştık kültürü.
küller bir kaba konmak sureti ile baharda toprağa gömülürmüş.
kaynak,
(bkz: bahattin ögel)
(bkz: türk kültür tarihi)
Dinler ölü yakmaya nasıl bakıyor
Hinduizm: Cenazenin yakılması bir zorunluluk. Yakılma işlemi açık havada gerçekleştiriliyor.
Budizm: Cenazenin yakılması bir zorunluluk.
Katolik Hıristiyanlık: Vatikan ölü yakma konusundaki yasağı 1963 yılında kaldırdı. Ölülerin yakılması yasaklanmadı ancak teşvik de edilmiyor. Cenazenin toprağa gömülmesi tercih ediliyor.
Protestanlık: Ölü yakmaya Katoliklere oranla daha sıcak bakılıyor.
Ortodoks Hıristiyanlık: Cenazenin yakılması savaş veya salgın gibi durumlar dışında yasak.
Yahudilik: Cenazenin yakılması yasak, ancak reformist Yahudiler tarafından tercih edilen bir yöntem. Ortodoks Yahudiler için ise ölü yakmayı tamamen yasak.
islam: Cenazenin yakılması kesinlikle yasak.
--spoiler--
Hindistan'da 1 ölünün yakılması için ortalama yarım ton odun kullanılıyormuş. Nereden bakarsan bak doğaya zulüm etmekten başka birşey değil. Göm temiz temiz işte toprak olsun kurtçuklar beslensin. ama nerde. inançmış. Sırf zarar amk hanumanları.
