bugün

Kaçınılmaz son olsa da her zaman hissedilmez.
ne zaman bir kızın vereceğini hissetsem ölecekmişim gibi hissediyorum.
içerik bulunamadı.
ben küçükken çok yaşıyordum bu hissi, yok olmayı mesela hissedebiliyordum. bu şöyle bir histi: yükseklik korkusu olanlar bilir yükseğe çıkarsın orada durup aşağıya bakman seni korkutur, hatta kenarlar açıksa bu bile seni korkutur. ama artık olmuyor o korku aştık onları da, bu his vardı küçükken.
öyle biri beni öldürür korkusu değildi bizzat ölüm aklıma geldiğinde yok olmanın verdiği korkuydu. yok olmayı anlamak istiyordum ama düşünerek bu korkuyu yaşıyordum sonra neyse geçiyordu. sonra buna alıştım herhalde normalleşti. ama korkusu hiçbir şeyde yok.

bide şu korku var: mesela ayağının baldır kısmını önden çarptığım zaman ağır bir acı duyuyordum, bu acı ölüme en yakın acı gibi geliyordu bana nedense, belki o acı ayakta durmama engel oluyor ve düşme hissi bu korkuyu yaşatıyor olabilir yada ayaklarımı hareket ettirmeye alıştığım halde bir hareket ettirmeme hissi bir takım yetersizlik bu yetersizliği yarattığı korku da olabilir tam bilmiyorum ama bu ölüm korkusuna beni yaklaştırıyordu. çünkü ayağımı oynatamıyordum. ama nedense bu korkuyu sonra bilinçli yaşamaya başladım, ayağımın baldırına önden vuruyordum, o sızı içimi gıcıklıyordu. böyle karnımın alt bölgesinden sanki bir şeyler üste doğru gidiyordu, beni gıdıklıyordu bu herhalde ondan hoşuma gidiyordu.

ha neyse, böyle şeyler yaşıyordum küçükken. şu an hiçbiri yok tabi.
asansörde hissedilen.
Arada bi bana gelen nefes alıp verme düzenimi kalp ritmimi bozan histir.
Gündemdeki Haberler
güncel Önemli Başlıklar