--spoiler--
Amaç başka çorba bahane, maksat kavga çıkarmak, dahası en hakiki maksat biriken öfkeyi ilk denk gelene, en nazının geçtiğine boşalmak... iyi tamam boşalt rahatla...
Babam az tuz olayını abarttıkça abartmış ve tam bir meydan muhaberesine çevirmişti çorba olayını. Bir kere başladı savaş, tutana aşk olsun. Tabak, kaşık, çatal ne bulduysa fırlatmaya başladı anneme. Kadıncağız o kadar hazırlıksız yakalanmıştı ki bırakın savaşa savaşla karşılık vermeyi savunma yapmakta bile zorlanıyordu. Saldırma konusunda deneyimli olan babam kısa süren bombardımanın arkasından zaman kaybetmeden kara harekatını da başarıyla tamamlamıştı.
Öyle küçümseyip ‘bir tuz olayı, ne var bunda’ demeyin, önemsemediğiniz bir tuz olayı öyle bir sokak kavgasına dönüşüyormuş ki sormayın. Ben oldukça erken, altı yaşında öğrenmiştim hayatın bu ilkel gerçeğini...
O akşam annem bir tutam tuza tekme tokat kurban edilmişti. Bir güzel dövülmüştü babam tarafından. Yıllarca da devam etti bu tuzdan sebep muharebeler...
--spoiler--
cümleleriyle, yazarının öfkeyle bedenin raksını, kendi dünyası üzerinden hareketle işlediği çetin ağaşe kitabı.
