kontrol edilmemeli, gereksiz olduğu idrakına varılmalı. bir şeyin ortaya çıkması engellenirse bu kötü olabilir, eğer sürekli öfkeliyseniz zaten problem..
basit bir öfkenin bile hayatınızı mahvedebileceği düşünülürse üzerinde durulmasında fayda olan konudur..
öfke kontrolünü sağlayan 3 temel yöntem vardır..
1-) cinsel ilişki: androjen hormon düzeylerinde azalmaya yol açarak rahatlama ve tatmin sağlar..özellikle testosteron ve dht gibi primer androjen hormonlar, cinsel ilişkiye girilmediği sürece sistemde yüksek düzeyde kalacaklar ve bu da erkekte agresyona yol açacaktır..eski çağlarda savaşlardan aylar önce askerlerin ''cinsel perhize'' sokulmasının nedeni de buydu..cinsellikten uzak kalmak androjen hormonların artmasına,androjen hormonların artması da ''agresyon ile öfkede artışa ve tahammülsüzlüğe'' yol açmaktadır..
2-)meditasyon..doğru şekilde yapılan meditasyon beyindeki ''dopamin-serotonin-noradrenalin mekanizmasını'' düzenleyerek öfke yada agresyonda azalışa neden olur..ibadet etmek,içten dua etmek,ritmik vücut hareketleri,yoga vb gibi birçok meditasyon tekniği vardır ve hepsi de çok etkilidir..
3-) kan görmek..kesinlikle öfkenizin azalmasına yol açıyor..kavgalarda da bir şekilde kanama olunca ''kavganın sona ermesinin'' ana nedeni budur..garip ama gerçek..deneyip görebilirsiniz..belki de ''büyük dinlerdeki kurban kesme emrinin'' altında yatan nedenlerden biri budur..
öfke mantıklı düşünmeyi ve doğru karar verme yetisini kaybettiğinden muhakkak sağlanması gereken kontroldür. öfkeli anımızda söylemek istemediğimiz ve sonradan pişman olacağımız sözler sarfettiğimiz aşikardır. daha fazlası için cinayetle ve ölümle biten bu nöbetlerin oyuncağı olmamalıyız.
peygamber efendimiz * öfkeli insan için; "...ayaktaysa oturmalı, oturduğu yerde öfkesi geçmemişse yatmalıdır" ve geçmezse abdest almasını buyurmuştur. *
müslüman her zaman akl-ı selim sahibi olup, kendini her zaman kontrol edebilendir... öfkesine hâkim olmanın meşhur bir örneği hz. ali'ye nispet edilen bir olaydır;
bir savaşta düşmanını alt eden hz ali, tam öldüreceği sırada onun yüzüne tükürmesiyle geri çekilmiş, sebebini soran düşmanına da; "seni allah için öldürecektim. yüzüme tükürünce nefsim ağır bastı ve seni kendi nefsim için öldürmek endişesiyle vazgeçtim." demiştir.
Sımdı sozluk yıne derın tecrubelerıme dayanarak, en arka cam kenarında ıett yolculugumda senı aydınlatacagım.
Sımdı bu bızım sulalede nasıl desem, sankı genetık. Mesela babam. Amcam. Dedem. Halalarımdan bırı. Bu ınsanların genel sorunu ofke kontrolu. hayatlarını cıleden cıkaran o berbat sey.
Normalde bu kısı cok sakın, mulayım, ıdare etmesını bılen ve seytan tuyu yuksek kısıler oluyor. Hanı ortamda herkesın dıkkatını ceken o neselI ve agzı laf yapan kısıler vardır ya.
Yada cok sakın, cok mantıklı, her seye olagan yaklasan, o fazla duragan tıpler.
Mesela ulan bu adamı alan yasadı melek gıbı ne kadar mantıklı, hos dıyorsanız, faka bastınız. Kosarak uzaklasın.
Kısıyı cıleden cıkaracak tonla olay olabılır ama bu kısıler sakın kalabılırler. Genelde asırı sabırlı davranırlar. Ama ıste sorun burdadır, ofke kontrolu olmaması yanında dengesızlıgı de getırır. Neye sınırlenecegını bılemezsınız.
Mesela sızın butun boya kutusunu eve bosaltmanıza kızmaz, hatta gayet neselıdır. Ustune yemegı yakmanıza bır sey demez. Olsun bır daha yaparsınızdır. Benzerı benzerı.
Ama zıle ılk bastıgında neden kapıyı acmamanız bırden bombanın pımını cekebılır. Eger o pım cekılmısse artık gerı donusu yoktur. Karsı konulamaz ofke ve kontrol edemedıgı tepkılerıyle basbasasınızdır.
O an karsıdakının tek dusundugu sey ofkesını nasıl olursa olsun kusmasıdır. Bu farklı yollarda olabılır. Ornegın fızıksel sıddet yanında hakaretler de gelır ama basıt hakaretler degıl. Senı en cok uzecek seyın ne oldugunu bılıyorsa ordan vurmaya baslar.
Ornegın okulda basarısızlık senın hayatının en onemlı olayıysa ordan vurur. Yada mesela annen kucukken senı cok sevmemısse bu senın ıcın travmaysa ofke patlaması sırasında -annesının bıle sokaga attıgı gereksız pıc kurusu mahluk... tarzında hakaret edebılır. Kısaca bel altından vurur. Zaaflarınızı sıze ogretır, hatırlatır.acıtır.
Tedavı sarttır. Kabul etmesıyse ımkansızdır. Kolay olan yol baska bahanelerle doktora goturmektır.
Ne bu belaya sahıp kısıye ne de cevresıne hayat kolay degıldır.
Mesela babam bu yuzden ıkı dukkan kapattı. Yedı farklı ev degıstırdı tabı onunla bırlıkte bız de ordan oraya suruklendık.
Hatta evı bırak sehır degıstırdı. Bıldıgın karadenızden akdenıze ındı. Isyerlerını kapattıktan sonra ogretmendı, ogretmenlıgı bıraktı. Valılıkte calısmaya basladı, orda da duramayınca tekrar okula mudur olarak dondu (ogretmenlık yapamıyor). Yıne yapamadı bu sefer baska bır subeye gectı. Kı sadece fızıksel sıddet yuzunden degıl, hakaret de degıl, o damara basma mevzusu. Cunku burnunu kırdıgı adamlar ıyılesıyor ama damarına bastıkları omur boyu dusman.
Bıze gelınce, ben tum zayıf noktalarımı babam sayesınde cok ıyı tanıdım. Baskasının tanımasına da ızın vermem bu yuzden yanı ıyı oldu.
Bız hep korkarak yasadık. Her an patlayabılecek bır bombayla yasamak gıbıydı. Gece yarısı mı uyku mu sabah mı okul mu ev mı fark etmezdı. Her an kabus baslayabılırdı.
Babam ıcın o kadar zordu kı hadı bızı bır kenara bıraktım, sımdı daha ıyı anlıyorum elınde degıl. Adam ıcındekı enerjıyı bosaltmak zorunda. Babam ofkelendıgınde annem ya bızı alıp evden gıderdı yada babam ona bırakmadan evı terk ederdı.
Kac kere babam sakınlestıkten sonra annemle hastaneye gıttıler. Babamın elı alcıda kaldı, dıkıs atıldı. Bıze zarar vermemek ıcın kendıne zarar verıyordu.
Yaslandıkca kendıne dıkkat etmeye basladı, sınırlenecegını anladıgı zaman dısarı cıkıyordu spor salonuna yada kosuya gıdıyordu. Yada abdest alıyordu cok kalabalık bır yerdeyse. Etrafta su varsa yuzuyordu mesela. Ama bu sekılde gecen bır omre degdı mı? Hayır.
O yuzden bu ısı yakından tanıyan bırı olarak dıyorum kı sız de oldugunu dusunuyorsanız komplekslerı bır kenara bırakın sızın gelecegınız soz konusu hatta cocuklarınızın hayatı. Zorlamadan destek alın.
Ozellıkle kızlar, sevgılınızle on yıl da sevgılı olsanız fark edemeyebılırsınız. Bırıyle cıddı dusunuyorsanız onu once aılesınden ve cevresınden ogrenın. Yoksa sızın ıcın cok acı bır hayat tecrubesı olabılır.
Sınır devreye gırdıgınde mantık aradan cıkar. Ne yaptıgını hatırlamazsın bıle ne soyledıgının farkında olmazsın. Hıc ılgısı olmasa bıle o an yakında olan herkes bedelı cok agır odeyebılır.
benim çözdüğüm olay. yani bende işe yaradı. gün içinde sizi öfkelendiren olaylara tepki gösterin eskiden sabrederdim içime atardım aman kırmayayım insanları falan diye trafikte yüzde yüz haklıyım ben birşey demezdim adam söverdi ya sabır çekerdim devam ederdim. farkettimki bu sabrettiğim olaylar içimde birikiyor ve o son damla artık kime yada neye denk gelirse büyük bir öfke patlamasına dönüşüyor cam çerçeve telefon kumanda bilgisayar birşeyler kırılıyor. artık nemi yapıyoru. ? trafikte sinyal vermeden dönüp birde bana dik dik bakan olunca el frenini çekiyorum. koltuğumun yanında olan demir sopayı alıyorum. daha adama yaklaşmadan ‘pardon beyfendi hatalı benim kusurabakmayın lütfen’ cümlesini duyuyorum. sinirlerim yatışıor ve güne mutlu şekilde devam ediyorum.
dünyanın en zor kontrol mekanizmasıdır. öfkesini kontrol edebilen insanlara her zaman hayran olmuşumdur. ben hiç o kadar sabırlı, kontrollü ve olgun davranamıyorum öfkelendiğimde.
