Bi' kırık kalbin ağrısı ellerimde
Senin o güzel ellerin yerine
Unutup silerim, hiçbi' şey yok gözümde
Satmışım gururumu, benim neyime?
Ama senden geçmem, geçemem ben
Kırık kanatlarımla uçamam, düşerim hemen
Utanırım asla söyleyemem
Anla artık, tek çaremsin sen
Bir kanar da bin acır
Yüreğim sahibini tanır
Senden başkasına sağır bu gönül
Vurgunum, çok özledim, yoruldum, tökezledim
Hâlimi sor istedim bi' defa olsun
Bir gülüş son bir bakış kaldı yüreğimde
Nasıl olsa mutlusundur sen benim yerime
Bir dokun nasıl yanar ruhum en derinden
Yürürüm ecelim olduğun yere bile bile
Çok Güzel bir cümle ;
Bazen çıldırmaya ramak kala söyler ve vuslata erersiniz.
Bazen de içinizden taşsa da söyleme isteği,
nedense söyleyemez;
özlettin kendini demekle yetinirsiniz.
Sert bir kahve ve ağır adımlarla yürümek iyi olurdu şimdi;
Galiba ben de bir şeyleri çok özledim.
Çok özledim diyecek kadar beklemeyi ezberlememeniz yahut nefes aldığınız her an özledim diyecek kadar çok sevmeniz dileğiyle!
