biraz çıkar ilişkisiyle aşılabilecek problemdir. şöyle ki kişinin o dönem hastalığı mı var gider sağlık tanrısına tapar , savaş mı var gider güç tanrısına . yağmur yağmıyor bi bereketsizlik mi var gider bereket tanrısına gibi. geri kalan zamanlarda da en güçlü kimse ona tapar , böylece tüm tanrılar birbirini kıskanmadan mutlu mesut yaşarlar. bi masal daha böyle biter, onlar ermiş muradına biz çıkalım kerevetine...
hititlerdeki tanrı sayısının 1000 civarında olduğu düşünülürse, hiçbirini unutmadan tapınmak neredeyse imkansız olmalıdır. herhalde, pratik olarak, tanrılar hiyerarşisinde en üstte olan en önemli bazı tanrılara tapınmakla yetinmişlerdi.
çok tanrılı dine inen milletlerde her kabilenin veyahut şehrin kendine ait taptığı ve sevdiği tanrısı/tanrıçası vardır.
diğer tanrılardan da saygı duyup korkarlar ama içlerinden illa ki bir veya iki tanesine taparlar.
malum, çok tanrılı dinlerde her bi nanenin ayrı bir tanrısı oluyor, o konuyla ilgili dualarınızı ilgili tanrıya etmeniz gerekiyor. tanrı sayısı arttıkça hangi tanrının hangi konuyla ilgilendiğini unutabiliyor insan, "para pul mezularıyla hangi tanrı ilgileniyodu lan mk" şeklinde bir çıkmaza düşebiliyor. tanrıları tutturamadığı içi duaları kabul olmayabiliyor, o kadar tapınma ve yalakalık boşa gidebiliyor.. vallahi büyük rezillik.
