Benim ailem gibi davranmalı. Şöyle ki; benim ailem namazında niyazında insanlar. Bense deistim. 15 yıldır ayrı yaşıyoruz. Örneğin en son Ramazan ayında ziyarete gittim. Mesleğim aşçılık ve gittiğimde yemekleri ben yaparım. Onlara iftar sofralarını hazırladım, onlarla beraber yemeğimi yedim. Yemekten sonra odama geçip içkimi içtim. Hepimiz birbirimizin inancına saygı duyuyoruz. Öğrendiklerinde nedeni sordular. Oturduk anlattık birbirimize bir anne babanın nasıl davranması gerektiğinin güzel bir örneğidir diye düşünüyorum. Bende evlat olarak inanmasam bile bayramlarını falan arar kutlarım mutlu olmaları için, yani onların bu saygısına aynı saygıyı gösteririm.
Önce ışıd, ensar, tarikatlar, cemaatler, dinle uyutan kişiler ve hükümetlerden kurtulduğu için derin bi oh çeker sonra da çocuğumu kararından dolayı kutlardım.
Ne yapacaktım? Sizin gibi dövüp sayacak mıydım çomarlar.
ateist olduguna gore buyuk dedesi hafiz falandir, islam i duzgunce ogrenip begenmemistir. benim de hafiz dedem olsaydi 19umda degil 9umda ateist olurdum.
Çocuklara din eğitimi verilmesi epey kritik bir konu. Bence dini eğitim verilmeden önce tarih hakkında eğitim verilmeli.
Yeni başlayanlar için resimli tarih kitapları var. Belli bir yaşa gelip okuma yazma öğrenince hem okumayı sevmesi için hem de tarihi bilmesi için ben okutmak istiyorum. Daha sonra onunla okudukları hakkında konuşarak ilerleme durumuna göre teolojiden bahsetmek yerinde olacak.
Sonuçta eski ve yeni ahit kuran ile bir bütün. Bugün kuranda geçtiğini düşündüğümuz bir çok konu incilde geçiyor.
Ayrıca ibrahimi dinler üst üste konan metinler. Ayrıca islamiyet öncesi arap yarımadasında Hz. Muhammed de bu arka plan ile yetişmiş.
Ateist olmayı seçtiğine göre, din kavramıyla haşır neşir olmuş, ilgilenmiş, sorgulamış ve kararını öyle vermiş demektir.
Hayat o' nun hayatıdır, düşüncelerinden ve fiillerinden salt kendi sorumludur.
Saygı duyarım.
ister ateist olsun, ister çokomele, ister eşeğe tapsın, o benim gözümün nuru olacaktır her daim.
Gerisi fasarya...
