Ondan beni ikna etmesini isterim. Neden ateizmi seçtiğini düzgün şekilde ifade edip beni ikna ediyorsa düzgün bir çocuk yetistirebildigime sevinirim. Benim çocuğumun neye inanindiginin bir önemi yok yeter ki sevme yeteneğinden yoksun vicdansiz bir pic olunca hayatta başarılı olacağına inanmasın.
Hayata pozitif bir etki sağlayabilecek bir olgunun, düşünsel olarak ortadan kaldırılması halini bir eksiklik olarak görmüşümdür. inanç konusunda taraf tutmam, kimseyi yönlendirmem fakat söz konusu çocuklar olduğunda en azından Deizm hakkında bilgi sahibi olmalarını sağlarım.
Öncellikle benim gibi muhafazakar bir anne ve babaya sahip olmadığı için şanslı olduğunu söylerim ve de bu kararı ciddi bir araştırma sonucun da verdiyse saygı ile karşılarım içinden gelmediği sürece müslüman olmasının hiç bir önemi yok.
23 yaşıma geldim namaz kılmama rağmen hala annem her cuma vakti arayıp uyandırıyor ben anneme insanın içinden gelmesi gerektiğini anlatamadım çocuğumun bu sıkıntıyı çekmesini istemem.
kültürünü tanıması ve kafir olmasını öğütlerdim. ateist batı menşeili bir akım, oysa "kafir" bize daha uygun, üstelik din kafaların "sen niye kafir oldun" diye soramayacakları kuran'da adı geçen bir terim.
Ne demek ateistim gerizekalı yavum, onun modası geçti şimdi deizm moda derim.
Çocuk da yetiştiremedik be olmadı bu çocuk diye triplere girerim kesin babasına çekti bu.
ben "x" im e vereceğim tepki kadar tepki verirdim. senin çocuğun lan o. ister 5 vakit namazında ol, ister pazar ayinlerini kaçırma ya da ağlama duvarında hep ağla. o senin çocuğun. hani muharrem ince diyor ya. hayatta insan üç şeye zart zurt. işte bu en üst mertebe.
koşulu kopyan karşında ebele übele derken sen tokat atarsan;
tarih seni senin gözünde affetse bile. çocuğun affetmez.
Onun kafasındaki sorulara mantık çerçevesinde cevaplar verirdim.
O günah bu günah yanacaksın vs değilde
Onun dilinden, olması gerektiği gibi konuşup en ayrıntısına kadar bıkmadan anlatırdım.
Yine de olmuyorsa ne yapabilirim ki.. Üzülmekten başka.
inandığım dini yani islamı ona anlatırım. Görevimiz gereği anlatmak zorundayız. Eğer anlatmamıza rağmen bu düşüncesini bırakmıyorsa kendi kararı. Saygı duymaktan başka yapılacak bir şey yok.
inandığım şeyi öncelikle ona anlatır ve daha sonra daha detaylı araştırmasını tavsiye ederim. Sırf özentilik veya dikkat çekmek olsun diye bu düşünceyi savunuyorsa yaptığının yanlış olduğunu anlatırım. Tüm dinleri araştırması sonucu hala bunı savunuyor ise saygı duyarım. Ben anne olarak üzerime düşen görevi yapmış bulunmakta oluyorum. Sonuçta yine kendi adaletini kendisi görecek.
Nedenlerini sorarım ve gerçekten mantıklı sebeplere mi dayanıyor diye araştırırım. Mantıksız sebepleri var ise mantıklı gerekçeler sunar onu daha emin hale getiririm.
ilk önce kendimi sorgular nerde hata yapmış olabileceğimi düşünürdüm. sonra çocuğumu karşıma alır niçin böyle olduğunu vs. anlamaya çalışırdım. ona yardımcı olmak isterdim. ama çok da üzülürdüm. çünkü evladımın yanlışı , boşluğa düşmesi beni üzerdi.
