hiç büyümeye özenme çocuk
bir büyürsen bir daha küçülemezsin diyen nükhet duru şarkısını anımsatır.

http://www.youtube.com/watch?v=KTzVl7pNLts
sıkça düşünülen istek. acıyan yerlerimiz oyun oynarken çarptığımız burktuğumuz yerlerdi. ağlaya ağlaya ilk koştuğumuz yer evimiz ve annemizdi. ve ne hikmetse 2 dk içinde geçerdi acıyan yerlerimizin ağrısı. şimdi ise yine ilk koşulan yer annedir ama, acıyan yerimiz kalbimizdir. arkadaş ihaneti, kurtlar sofrasına dönmüş iş hayatı, çıkar üzerine kurulu ilişkiler çocukluk masumiyetine ne kadar uzak.
keşke ah keşke mümkün olsa idi dönmek.