çişimizin taşaklarda birikip ordan geldiğini sanırdım ve çişim gelsin diye alttan alttan vuruyordum böyle , hatta ''pipim koparsa bi iğneyle ile delip ordan çiş yaparım ; ne güzel iyi ki bunu kendim keşfettim'' diye seviniyordum.
psikotik bir çocukluk dönemi ve şimdi böyleyiz hamdolsun.
mesela ben küçük bir çocukken; insanlar evlendikleri zaman, kadına çocuğu allahın otomatik gönderdiğini sanırdım, çocuk yapmanın o aşamasından haberim yoktu :/
akşam ezanı okundugunda melekler yere iniyor ve sende onları ezip gunaha giriyorsun diye kandirilmak. bundan mutevellit ne zaman akşam ezanı okunursa o zaman evde olurdum.
Şehirler arası seyahetlerin uzay üzerinden yapıldığı. Arabayla gidiyoruz ama iki şehrin arası boşlukmuş gibi. Arabaya binince hemen uyuyakaldığım için 9 yaşıma kadar benim için bu böyleydi.
arkadaş para bozma demiş de aklıma geldi. para bozdurmanın ne olduğunu bilmiyordum. sonuçta miktarı ve ağırlığı fazla diye bozuk parayı kağıt paradan daha değerli sanan çocuklardık. birinci sınıfa başlamıştım. dükkan vardı okulun yan tarafında. herkes abi bozdurur musun diyerek elindekini veriyordu, parasını bozduruyordu. neden yapıyorlar, nasıl para bozuluyor bilmiyordum. babam harçlık vermişti, gittim kantine, bir avuç bozukluğu adamın önüne koydum. amca bunları bozar mısın dedim bana. adam önce paraya baktı sonra bana baktı, güldü. zaten elindekilerin hepsi bozuk dedi. ben de beni kandırıyor, paramı bozmuyor sandım geri döndüm. sonradan annemlerden öğrendim. çok garibandım ben çocukken, nasıl bu yaşa kadar gelmeyi başardım bilmiyorum valla.
