Doktor olmak isterdim hos suan neden diye sorgulamiyor degilim Çünkü oldurtmuyolar izin vermiyolar, bitmiyorrr anam . 8 yil okul mu olur harvard sanki.
Küçükken arkadaşım vardı. Engelliydi. Beni çok etkilemişti. O zaman Engelli insanları yürütmekti hayalim. Tanımını da bilmiyordum hangi meslek yapardı bunu.
Şimdi fizik tedavi okuyorum.
Sanırım hayalime kavuşacağım.
Mahallemizde ki yaşlı teyzenin yanına giderdim hergün başka dualar öğretirdi bana sonra bir gün o meşhur soruyu sordu tabi büyüyünce ne olucaksın bende çocuğum tabi diyorum dansöz olucam babaanne diye (nedense bütün yaşlı teyzelere babaanne derim ben babaannemle büyüdüğümden olsa gerek) sonra tabi karşı çıkıyor o tatlı diliyle bana yok evladım öyle günah böyle günah bak benim torun doktor oldu sende doktor ol diye dil döküyor bende öyleyse kapalı dansöz olurun demiştim kaç yaşlarına kadar bunu sürdürdüm hatırlamıyorum hatırlar güleriz hep.
Küçükken astronot olmayı isterdim hep. Biraz büyüdüm Mo'nun Gizemi kitabı sağolsun genetik mühendisi olmaya karar verdim. Liseye geçtim, elektronik müh istedim. Lise sonda diş hekimliğinde hayaller kurdum. Sonunda biyolojiyi kazandım, ama aklımda mimar olmak varmış. Neyse tekrar sınava hazırlandım, şu anda hayatımın hiç bir evresinde hayalini kurmadığım makine mühendisliği bölümünü okuyorum. Neyse demekki bilinç altımda hep makine müh. yatıyormuş. Her ne kadar iç mimarlığın hayatımın mesleğini olduğunu düşünsemde.
