bir istanbul ziyaterimde arkadasları çekiştirip götürdüğüm ama amacımın sadece yolcu olarak ugramak oldugum mekan. bir göresim gelmişti zaten, görüncede gecti. (bkz: özledim koştum geldim)
ayrıca gece tıklım tıklım olmasına karsın gece kimliğini kaldırınca gayette mütevazi, sessiz bir mekan olmasıyla da dikkat cekiyor. gecesi gündüzü ayrı güzel olan görülesi pasaj.
hayatımda ki en zevkli rakı masası muhabbetlerini yaşadığım, en lezzetli balıkları yediğim mekandır. kimi zaman şoparlar çaldı ben söyledim, kimi zaman ellerinden kemanı aldım ben çaldım onlar söyledi. ama oradan başka hiç bir yerde o zevkleri tadamadım, tadamayacağıma da eminim.
istiklal ' i bir caddeden fazlası yapan mekanlardan biri.. bir zamanlar kemal sunal , ali poyrazoğlu ve rutkay aziz' li masalarıyla doyumsuz sohbetlerin döndüğü,şimdiyse turistik bir yapıya dönüşmeye başlayan ve her eski güzel şey gibi havasını yitiren mekan.
istanbul rus işgali altındadır. istiklal acddesi'ndeki çiçekçi kızlar askerlerden kaçarak kendilerini bu pasajın içine atarlar. ondan sonrada çiçek pasajı olarak adı kalır.
birbirleriyle ilk kez tanışacak insanlar için ideal yer. bir yanda gözleri görmeyen tanburi diğer tarafta, ud keman darbuka üçlüsü, önünde rakı... kaynaşmak için konulmuş adeta. **
