nasıl pişirilirse pişirilsin rakıyı asla aldatmayan bir balık türüdür. hatta bu balıkla o kadar samimiyizdir ki kendisine çupra desek de sesini çıkarmaz, öyle bi efendiliği de var yani.
çoğunlukla ege ve akdenizde görülen balık türüdür. asıl adı çipura olmakla beraber yöreden yöreye söylenişi, çipra, çupra, çupro vs vs, uzar gider, söylendiği gibi 300-400 gram arası olanları en lezzetlileridir, balık çiftliklerinde en çok yetiştirilen balıklardan biridir, istanbulda deniz çuprası diye satılan balıklar esasında deniz çiftliklerin yetişen çupralardır, bu çupralar pelet yem denen balık artıklarının toz haline getirilmiş haliyle beslenirler, hatta ege ve akdeniz yöresinde amatör balıkçılar çupra avlamak için pelet denen bu yemi oltalarında yem olarak kullanıp başarılı avlar yapmaktadır, olta ile avcılığı çok da zevkli bir balık değildir kanımca, gerçek deniz çuprasıyla çiftlik çuprası arasındaki farkı hayatında balık yememiş insan bile anlayabilir.
az kılçıklı olduğu için tercih edilen balıklar arasında. tazesi gerçekten çok lezzetlidir. kişi başına 1 tane yeterli olabiliyor. 350 gram civarında zaten. karnına yarıklar atılarak pişirilirse içi daha iyi pişer. hem limonu sıktığınızda akıp gitmez üzerinden.
her duyduğumda, gani müjdenin denize dökülen kimyasal atıkların balıkları homoseksüelleştirdiğiyle ilgili yazısına attığı başlığı hatırlatan balık: bana çipura deme çiproş de*
