bugün

onur caymaz'ın gonca özmen'e yazdığı $iiri..

-ömrümün en güzel türkçe öğretmenine-

a$k plak ve kasetçilik firmasından bir armağan
bir armağan ki geceleri yıldızlar parlardı içinde
en güzel gülü$ler serisi'nden bir türkçe öğretmeni
çiçek açan bir güzel kız, çilek kokan bir derse

iddiaya tutu$an dola$ık iki parmak
tüyleri birbirini ok$ayan iki ku$
iki sabah vapuru, hayata izinli iki memur;
kadın, yorgancı camlarından dü$ler dev$irir
adam, kalem odalarının mu$amba sofralarında

yaldızlı dergilerin ku$e kağıtlarından uzakta
teksir makineleri ve sıcak fotokopi kağıtlar
a$k film yapımcılık gururla sunar
öğrencilerin a$ık olduğu bir sevgili öğretmen

sensiz geçen günlerin içinden iki anı
a$ktan eriyen şeker tanesi süt bardağında
localarda iki çocuk
bir düğünden kalan iki gelin çiçeği
ah ne kadar da ıssızdır a$ksızken yazılan cümleler
iki yaslı din kitabı, iki kırgın peygamber
bazen yolda yürürken omzundan bir yaprak dü$er göğsüne
yemye$il göğerir orada ekinler
önündeki vagonun pe$inden gitmek istemeyen asi tren
pembeyi sevmeyen, rakıyı, klarneti
dudaktaki bene illet olan huysuz çingene
toprakla bulutu birle$tiren keskin $im$ek
ve biri bile fazlayken iki hikaye
yani bir öğretmen... dersimiz türkçe
a$k hayat bilgisi kitabı ilk ünite

ilk kez bir öğretmene a$ık oldum ömrümde
bana kimsenin bilmediği bir türkçe öğretecek
ikimizden biri ölürse diğeri hep onu arasın diye

eylül 05.