Eğitim samimi iletişim kurabilmek için olmalıdır. Sizin bahsettiğiniz eğitim(!) insanı "ne oldum" delisi yapar.
Okuduğunuz ya da aldığınız ders insanı olgunlaştırıp adam etmiyor, "burnu havalı" yapıyorsa kurpuna vurayım öyle eğitimin!
Mutlu olmak istiyorsanız " samimi " bir insan bulun kendinize. Sizi seven, size sadık birisi hayatın önündeki tüm engelleri aşmanızı sağlar. Eşiniz Samimi olduğu için de size her konu da uyum sağlar.
Sizin kastettiğiniz eğitimli kişi ise ha bire hayat boyu sizinle sidik yarıştırır. Onun kibrinden, koplenksinden asla kurtulup huzuru yakalayamazsınız.
Maaşı var rahat geçinirim ayağına sakın böyleleriyle evlenerek hayatınızı mahvetmeyin.
Size kendi kazancınızı bile yedirmez. Ananız, babanız huzur evine gider ve kardeşlerinizle irtibatınız biter.
Annem ilkokul mezunu babam ise üniversite mezunu. Ama babam annemin kendini geliştirmesine yardımcı olmuş ki annemde de o ışık varmış zaten. Bir sürü kitap okumuşlar, şiir ezberlemişler vs vs. Şimdi annem üniversite mezunuyum diyen çoğu kişiyi birçok tartışmada dumur edecek kıvamda ve ediyor da.
Diyeceğim odur ki eğitim farkı hiçbir şeye engel değil. Yeter ki birbirini seven insanlar birbirine ışık tutmayı da bilsinler.
Önemlidir. Birçok sorunun temelidir.
ilk dönemlerde, öpüş koklaş, canım cicim derken hissedilip, sorun edilmese de, gelecekte mutlaka sorun yaratma potansiyeline sahip bir durumdur.
Aynı dili konuşabilmek, aynı pencerelerden bakabilmek, hayatı anlamlı kılan unsurlar konusunda hemfikir olabilmek sağlam ve sağlıklı evliliğin kuralıdır.
önemli olan kişinin kendisini eğitmesidir. teknoloji gelişti. bu devirde eğitim farkı tahsille belirlenmemeli. yani kendini eğitememiş insanla kendini eğitmiş insan birlikteliği sorun yaratır, üniversite okuyanla okumayan değil.
Sevginin, aşkın halledemediği problemlerden bir tanesidir.
Özellikle bu konuda, kişinin kendi eğitim seviyesi değil de, kendini geliştirme isteği ve azmi önemlidir.
Misal Annem, kendisi ilkokul mezunudur, malum kız çocukları okumaz mantığı ile okutulmamıştır.
Kendisini sürekli geliştiren, araştıran, dinleyen ve öğrenmeye aç bir kadın olarak, eğitim seviyesini bir kenara itmiş ve bilinçli bir birey olmuştur.
Bizzat yaşadığım bir durum olarak, asıl önemli olanın eğitim seviyesi değil, kişinin kendini eğitme isteği olduğunu söylemek gerekir.
Okuduğu okul önemli değil de kitap okumayan, haberleri takip etmeyen, tiyatrodan müzikten uzak biriyse sıkıntı çıkar. Birde bana o kadar kitap okuyup filozof mu olucan diyen biriyse hiç çekilmez. Okul dışında ki kültür eğitimi en önemlisi diye düşünüyorum.
Yüksek öğrenim görmüş insanların yüksek egolarından dolayı sorun olan farklardır.
Bir de yurt dışında, abd gibi bir yerde okuduysa tamam. Sanırsın akşamları evde hobi olarak parçacık deneyleri yapıyor.
çiftlerin sahip oldukları eğitim düzeyi ve bilgi birikimleri arasındaki farklılıklardır.
genelde çiftler arasında yaş ve boy farkının konuşulduğu ülkemizde, meselenin sadece biyolojik değil de aynı zamanda bilgi ve donanım açısından değerlendirileceği bu başlığa uludağ sözlükte denk gelememek şaşırtmamıştır açıkçası. her ne kadar başlık açmaya değer görülmemişse de, son derece önemli bir konu olduğu muhakkak...
kanaatimce çiftler arasındaki eğitim/birikim farkının fazla olduğu birliktelikler maalesef pek uzun soluklu ve sağlıklı olamamaktadır. diploma farkı bir noktaya kadar tolere edilir de birikim farkını hazmetmek o kadar kolay değildir.
böyle durumlarda genellikle ilişki biter.
ya da bitmez ama saygı ve seviye de kalmaz; rezillik, bir yaşam tarzı olur.
veyahutta en zoru:
kendinizi, seven sevilen ilişkisinden hoca öğrenci ilişkisine ışınlanmış bir halde bulabilirsiniz. (bu en kıymetli olandır belki de... ama bunda da başarılı olmak için birçok koşulun sağlanması (öğrencinin açık ufuklu olması, size itimat etmesi, sizin de bitmez bir sabır ve dürüstlükle azmetmeniz vs.) şarttır! çok meşakkatli bir iş)
