bir değil birçok ve çözülemeyecek problemlerdir. dünya düzeni oturmuş değişmez kapitalizm, atomu parçalamaktan zor önyargıyı kırmak, rahat batmaz insana tembellikten vazgeçmez, adam kayırmalar bitmez işsizlik, fethullah lavuğunun yolundakiler de bilmez eğitim ve bilim.
siyah\beyaz, güzel\çirkin, iyi\kötü, zeki\salak, dürüst\yalancı vb. insan ki kafa yapısı olarak en karışık varlık, sen onu nasıl tek bir hareketine dayanarak sınıflandırabilirsin ki? kimse tek bir şey değildir sonuçta yani bunu anlamak zor değil. insanları oldukları gibi almak gerekir ama çağımızda bu o kadar zor bir hale gelmiştir ki herkesin kendi ahlak kurallarımıza uymasını bekleriz mesela, o zaman nasıl çeşit çeşit arkadaşım var diyebilirsin ki? biraz daha geniş düşünmek, olaylara biraz daha geniş bakmak, sınıflandırma yapmaktan da kaçınmak bu sebeple gereklidir.
dünya paralar harcanan ve insanlığın hizmetine sunulan iletişim cihazları, koparıyor bizi sosyal yaşamdan. sevinçlerimiz ve hüzünlerimiz sanal hale gelmiş oluyor. konuşmayı, dertleşmeyi unutturuyor bizlere..
ekonomik şartların gittikçe kötüleştiği ve iyileşmesine dair herhangi bir bulgu olmayan bu dönemde, kişilerin kendilerini, ailelerini iyi standartlarda yaşatmak için katlandıkları zorluklar ve bunun yol açtığı strestir. kısa vadede sinir, öfke, fevri davranışlara yol açan bu sorun, esas etkilerini uzun vadede göstermektedir.
stres yüzünden oluşan hastalıkları bilmeyenimiz yok. bunun haricinde esas tehlike, çevremizde normal gibi gözüken, hatta sakin olarak nitelendirebileceğimiz kişilerin, aslında içten içe, stres kaynaklı sorunları biriktirmesi ve bunları bir kerede ortaya çıkarmalarıdır. üçüncü sayfada okuduğumuz haberlerin çok yakın bir gelecekte, çok daha sıklaşmasından, hatta hayat sınırlarımızın çok daha yakınına girmesinden endişelenmemiz gerekir.
