bir yıldır bitmedi gitti. arada ufak kaçamaklarım oldu, dava halen sürüyor.
gerçi kitabı Kafka nın kendisi yayımlamamış. o öldükten sonra arkadaşı sürmüş piyasaya. kendisi öldükten sonra tüm müsveddelerin yakılmasını vasiyet etmiş. bi bildiği var demek ki, kendisi yayımlamıyor, size ne oluyor.
bana mı ne oluyor, kitap bitmiyor. eksik olduğu çok belli.
orta 2'ye giderken türkçe öğretmenim tarafından 400 küsür sayfalık halid ziya'nın mai ve siyah'ı yüklenmişti sırtıma. gitmiyordu abi işte. ben daha çocuğum yani kafam kadar kalınlıkta kitap verilir mi lan bana vicdansız? zaten kitaplarla pek haşır neşir değildim o sıralar. kitap baktım gitmiyor atlaya atlaya okuyup özetlemiştim, ama o zamanlar sarmamıştı. o faciadan sonra zaten bir daha elime almadım o kitabı.
Aytuğ akdoğan'ın 'ağladı ve gözyaşlarını öptüm' kitabı. Okunmuyor abi adamın farklı biri gibi gözükmek için yemediği bok kalmamış kitapta. Aldım duruyor hala son 40 sayfa kala.
(bkz: kavgam) - hitler
(bkz: tanrı yanılgısı)
(bkz: aşk-ı memnu) - yabancı kelime fazla
Ve envai çeşit kişisel gelişim kitapları.
Edit: şimdi aklıma geldi,
(bkz: devlet) - eflatun
(bkz: bye bye türkçe) - oktay sinanoğlu
kişisel gelişim kitaplaridir. bazisi bir de diyor ya 'simdi hayallerinizi gerceklestirmek icin yüksek sesle evet diyin. demediyseniz sayfayi bastan okuyun. ' oldu haspam emredersin.
aşırı tasvir, sıkıcı anlatım gibi sebeplerle okurken insanı sıkan kitaplardır. bitirebilmek için ayrı bir çaba sarfedilmesi gerekmektedir. orhan pamuk kitapları buna örnek olarak gösterilebilir.
