sonradan sonraya sevdiğim üniversitesinde okuduğum şehirdir. havasını anlayamadim ama bir türlü mayıs bitecek hala soğuk.
edit: haziran bitecek hala yorganla yatıyorum üstelik pencere kapalı.
1 hafta önce halk oyunları bölge şampiyonası için gittiğim yer. ufak ve karadenizle bütünleşmiş bir yer. pek beğendiğim yani özelliği oldugu söylenemez. unutmadan, insanları çok kaba.
Sen bide apartmanlarını gör. Bi arkadaşım yıllar evvel şöyle demişti
-Abi apartmana 4. kattan girdim!
O kadar diktir zonguldak. Özellikle yeni gelen üniversite öğrencilerinin neden burada spor salonu yok sorusunun cevabını kısa zamanda bulabilir.
Seçim haritasında, ampullerin içinde al kırmızı rengiyle parlayan memleketim. Büyükşehirden buraya her geldiğimde kıymetini daha iyi anlıyorum. Her yer ağaç her yer orman.
yarısının sofu yarısının alkolik olduğu gereksiz şehir. bir yanda namaz kılan bir zonguldaklı ile bir yanda sikişen bir zonguldaklı ile aynı evde kalmış biri olarak uzak durulması gereken şehir. Genç şairlerin hatrına daha fazla üstelemeyeceğim.
best regards.
çok göç vermiş memleketim.
ilde inşaat ustalarına bile asgari ücret veriyorlar.
ev kiraları istanbul gibi olmuş.
ilinden daha gelişmiş ereğli de 10 sene önce tersaneler küresel ekonomik kriz yüzünden battılar. abim dahi işçiler mahkemeye rağmen alacaklarını alamamışlardı.
abim ve kardeşim yıllardır istanbul da çalışıyor.
çevremde bir çok gişi Cezayir, libya, Rusya gibi ülkelerde inşaatlarda çalışmaya gitti.
dayımın büyükoğlu askerden gelince eşi ve çocukları ile istanbula yerleşip yıllardır orada çalışıyor.
Erdemir de çalışanların çoğu il dışından. torpilsiz giremiyorsun.
Babamın emekli olması sebebiyle yollar önce göçtüğüm ikinci memleketim.Çocukluğum bir nevi.Hoş bir anısı mevcut.Zonguldaktaki iki odalı evimizin sabah kalktığımızda mutfağı göçmüştü evin altından maden ocağı geçtiği için.Umarım bir gün ziyaret ederim.iyi eğitim almamın ve öğretmen olmamın temellerini atan yer.
