eylül ayı.henüz hava sıcak.siz dışardan içeri gelmek istemezsiniz.çünkü ev çok soğuktur.geceleri dişleriniz birbirine çarpar soğuktan.arada sırada küçük misafirleriniz ziyaret eder. evde yalnız kalıyorsanız ,kapının gevşek bir sürgüsünden başka güvenliği yoksa ,kız başınızaysanız hele daha beterdir.bir de kış aylarını düşünün.pencereden kar girer adeta.gurbet çok zor gelir insana.
herkesin gece gündüz zilinize basıp 'pardon ben aaşelere gelmiştim ama?' vb cümleler kurarak yüzünüze bön bön bakmasını beraberinde getiren durumdur. illettir efendim zemin katta oturmak. hele bi de pazar önünüzde kuruluyorsa:
- abla gel gel tanesi 5 lira geeel!
nidalarıyla çınlar kulaklarınız. haa bir de eviniz parmaklıklıysa cama parmaklıklara asılan eşyalar cabası...
- bey oğlum çeksene şu eteği parmaklıktan yahu evin içi zindan gibi karanlık oldu!
+ abla kusura bakma parasını veriyorum belediye parmaklık demiyo alıyo çatır çatır.
- aaa çattık yahu.. beeeeey hele gel bakalım ne diyo bu deli oğlan bi el atıver....
bahceye mutfaktan kapiniz olmasi demektir.
bahcede de bir cardaginiz varsa; hafta sonu ciceklerin, agaclarin arasinda kahvalti yapmaniz demektir.
arkadaslariniz geldiginde eve tikilmamaniz demektir.
cardaga komsulariniz oturmaya gelmisse, size kek borek vermeleri demektir.
apartman kapısına her gelenin tanısın tanımasın sizin zilinize bastığı, dünyanın en iğrenç durumundan biraz daha az iğrenç olan şey. (dünyanın en iğrenç durumu : ishal olmak)
allahın belası bir saçmalıktır. kış günü götünüz donar soğuktan, yaz günü kendinizi atacak bir balkon bulamazsınız. pencere açık uyusanız olmaz, perde açık dolansanız evde olmaz.
