'insanın yalnızken daha verimli düşünebilmesi ve zekasını daha faydalı kullanabilmesi' olayını çözmüş kişilerin tercihidir. eğer bir insan zorunlu bir yalnızlık çekmiyorsa yani çirkin değilse ve yalnızlıktan mutlu ise o insan zekidir. yalnızlıktan mutlu olan insanlar genel anlamda bir çok konuda fikir sahibi oluyorlar.
böyle tespitler yapıyorsunuz, sonra ortada ne kadar ruh hastası yalnız bırakılmış, çevresindeki insanlar tarafından yalnızlığa mahkum edilmiş insan varsa bunu ödül olarak görecek sanki kendisi seçmiş gibi.
yalnızlığı seçen insan zekadan ötei kendine yetmesini bilen insandır. kendine yeten insan yalnızlığı seçebilir ama o'nunda insana ihtiyacı vardır. kimse gerçekten yalnız kalmaz. en yalnız dediğiniz insana bakın ya çiçek bakıyordur, ya evcil hayvan besliyordur ya da balığı ve ya kuşu vardır. günde birkaç kez telefonla konusuyordur. kimsenin gerçek anlamda yalnız kalmaya götü yemez.
Hz. Ali, sık sık mezarlığa giderek yalnız kalırmış.
Sebebini soranlara şu cevabı vermiş:
Orada yatanlar bana itiraz etmiyor ve ardımdan dedikodumu yapmıyorlar.
Zeki insanların kuru kalabalığı terk etmesi tarihin her devrinde gerçekleşmiştir.
Zeki insan olmanın günümüz versiyonu: Milyonlarca insanın izlediği dizileri izlemeyerek kendi halinde takılmaktır.
"yalnızım, çünkü çözmem gereken ya da çözülmesi gereken bir sürü kişisel ve toplumsal sorunsallar mevcut ve bunları farkındayım"(gelecek kaygısı) cümlesini kuruyordur. hoş yalnızdan kasıt kimseyle muhattap olmaması değildir zaten. ilişkilerini belli seviyelere taşır ve orada tutar uygun bulduğu taktirde(yeri ve zamanında) ilerletmekte zorlanmaz(zorlanmayacaktır).(kabuğa çekilmek, kabuktan çıkmak).*
Hem doğru hem yanlış önerme. Doğrudur. Çünkü kendi düşüncelerini paylaşacak ve onları anlayacak seviyede çok insan yoktur yakınlarda.
Yanlıştır. Çünkü bunu kendi seçmez. Imkansızlıklardan dolayı bu yolu seçmiştir. Oysa o da ister sosyal olmayı ama diğerleri onun düşünme tarzını anlamaz.
